به نقل از وبلاگ کوچه شهید /

شهرستان بهبهان از جمله شهرستان‌های پر اهمیت و حساس دوران دفاع مقدس بوده که نقش کارگر و سزامندی از خود در پیکار با اهریمن بجا گذاشته است. سرداران و سربازان آن با هر سن و سالی، از هر قوم و قبیله‌ای و از هر گوشه و کناری در بیعت با امام راحل بر هم پیشی می‌گرفتند و رعشه بر اندام دشمن می‌انداختند. مرور تاریخچه پرافتخار بهبهان در آن ایام کافی است تا هر انسان با غیرت ایرانی از وجود چنین شهرستانی بر خود ببالد و شیفته‌اش باشد.

در زمان جنگ بسیاری از رزمندگان دفاع مقدس بر اثر رویداد ناگواری به ناچار اسیر دشمن شده و برای مدتی طولانی یا کوتاه دربند او می‌شدند. چنانکه از شواهد، اسناد، روایات و خاطرات بازمانده از آزادگان هشت سال جنگ تحمیلی بر می‌آید، این دوران حساس و پر مشقت سرشار از آموزه‌‌ها و نکات تاثیر گذار نظامی، اخلاقی، عرفانی و سیاسی بوده است. در این میان شهرستان بهبهان با بیش از ۲۰۰ تن آزاده‌ی سرافراز یکی از شهرستان‌های نامدار و پرآوازه کشور عزیزمان است که در این میدان نیز خوش درخشید. در اینجا برآنیم تا به پیشواز سالروز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی‌مان رفته و نخستین و واپسین اسیر شهرستان بهبهان را به صورت مختصر معرفی کنیم.

یدالله قدم خیر فرزند خلیفه متولد ۱ آذر ۱۳۳۶ با عضویت پاسدار رسمی نخستین اسیر این شهرستان است که در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۵۹ در کردستان به وسیله کومله اسیر شد و سرانجام در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۵۹ آزاد گردید.

اردشیر اولادی فرزند عبدالنبی متولد ۳ فروردین ۱۳۴۵ با عضویت وظیفه ارتش نیز آخرین اسیر شهرستان بهبهان است که در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۶۷ در قصر شیرین به اسارت دشمن بدمنش درآمد و در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۶۹ آزاد گردید و به آغوش کشور عزیزمان برگشتند.