نگاهی به وضعیت نابسامان دنیای اسلام، اوج غصه و تاسف را در دل‌ها ایجاد می‌کند که چرا با وجود مستمسک محکم و دستگیره‌ی مطمئنی به نام آموزه‌های اسلامی -که دعوت به وحدت، سرلوحه‌ی آن است- بازهم درگیری و آشفتگی فراوانی را شاهد هستیم. امروز به برخی از کشورهای اسلامی که نگاه می‌کنیم چیزی به غیر از خشونت، اختلاف، جنگ، کشتار و ناامنی نمی‌بینیم. «امروز بغداد عزادار است. بسیارى از کشورهاى دیگر اسلامى به‌خاطر جنگ‌ها، به‌خاطر خون‌ریزى عزادارند؛ سوریه عزادار است، یمن عزادار است، لیبى عزادار است، بحرین عزادار است.»[۱]
اما این، تمام ماجرا نیست و فقط یک روی سکه است؛ چرا که در هر پدیده‌ای، باید به دنبال علت گشت و دلیل پیدایش آن را جستجو کرد؛ در غیر اینصورت، نگاه ما نگاهی ناقص و تحلیل ما تحلیلی نادرست خواهد بود. باید از خود و دیگران پرسید: «این مشکلات از کجا مى‌آید؟ این مشکلات از کدام منبع خبیث و نامبارکى ناشى میشود؟ چه کسى این نطفه‌ى ناپاک تروریسم را در دنیاى اسلام ترویج می‌کند؟»[۲] نگاه ظاهربینانه و سطحی، منجر به نتایج غلطی می‌شود که البته بسیار خوشایند استکبار جهانی است؛ چون این نتایج غلط، غالبا به مخدوش‌شدن چهره‌ی اسلام عزیز در نگاه جهانیان و حتی در نگاه خود مسلمانان می‌شود که آرزو و هدف دیرینه و همیشگیِ دشمنان اسلام است. اتفاقا کارهای ظاهری و منافقانه‌ی کشورهای استکباری در مقابله با تروریسم، به این دلیل است که بتوانند خود را تبرئه کنند! امروز «در زبان، همه از تروریسم تبرّى می‌جویند و گاهى على‌الظّاهر یک تظاهر عملى هم علیه تروریسم می‌کنند… امّا در باطن این‌جور نیست؛ در باطن، تروریسم را ترویج می‌کنند.»[۳]
خیلی باید ساده‌اندیش باشیم که فریب این ظاهرسازی‌ها و ادعاها را بخوریم و از عوامل اصلیِ اتفاقات تلخ منطقه، غافل شویم. «ما فراموش نکرده‌ایم آن روزهایى را که در اوایل قضایاى سوریه، سفیر آمریکا بلند شد رفت در بین معارضین تا به آنها دلگرمى بدهد و آنها را وادار کند که یک منازعه‌ى سیاسى را تبدیل کنند به یک جنگ داخلى»[۴] و امروز شعله‌های برافروخته و بلند این جنگ خانمان‌سوز، نتیجه و حاصل همان جرقه‌ی آمریکایی‌هاست.«در سوریه یک‌جور، در عراق یک‌جور. حالا که دیگر گسترش پیدا کرده است؛ در بنگلادش، ترکیه و دیگر جاها.»[۵]
آیا این همه مصیبت و ویرانی برای تنبه و بیداری مسلمانان کافی نیست؟ آیا جهان اسلام -شامل دولت‌ها و ملت‌های اسلامی- نباید تمام همت و قوت خود را صرف مقابله با مکاید و دسیسه‌های شیطان بزرگ کنند و گلوله‌ی تفنگ خود را به سمت دشمنان اصلی، نشانه بروند؟ براستی «چرا ما دشمن خودمان را نمى‌شناسیم؟»[۶]
این سوال، اگر چنانچه با دقت و بصیرت پاسخ داده شود، منجر به آشکارشدن آن روی سکه‌ی مصیبت‌های جهان اسلام و معرفی دشمن اصلی اسلام، خواهد شد و عامل اصلی فتنه‌انگیزی‌ها را مشخص خواهد کرد. به امید آن روز

پی‌نوشت:
[۱] امام خامنه‌ای، شانزده تیر ۱۳۹۵
[۲]همان
[۳]همان
[۴]همان
[۵]همان
[۶] همان