خداوند نیز خود را «معلم» می‌خواند
معلمی شغل و حرفه نیست، بلکه ذوق و هنر توانمندی است. معلمی در قرآن به عنوان جلوه‌ای از قدرت لایزال الهی نخست ویژه ذات مقدس خداوند تبارک و تعالی است. در نخستین آیات قرآن که بر قلب مبارک پیغمبر اکرم(ص) نازل شد، به این هنر خداوند اشاره شده است: «بخوان به نام پروردگارت که جهانیان […]
در این آیات، خداوند خود را «معلم» می‌خواند و جالب اینکه محصول معلم بودن خود را بعد از آفرینش، پیچیده‌ترین و بهترین شاهکار خلقت، یعنی انسان ذکر فرموده است.
مقام معلم بودن خدا، بعد از آفرینش قرار داده شد. انسانی را که هیچ نمی‌دانست، به وسیله قلم آموزش داد که این از اوج خلاقیت و هنر شگفت خداوند در امر آفرینش حکایت دارد.
چو قاف قدرتش دَم بر قلم زد هزاران نقش بر لوح عدم زد
از این رو می‌توان گفت که هنر شگفت معلمی از آن خداوند عالم است.
قبل از انقلاب نیز روز معلم در ۱۲ اردیبهشت بود و مناسبت آن، کشته شدن یکی از معلمان به نام ابوالحسن خانعلی در روز ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۰در تجمع اعتراض‌آمیز معلمان در میدان بهارستان بود.
اما پس از انقلاب و پس از خبر ترور و شهادت استاد مرتضی مطهری به دست گروه فرقان، این روز در تقویم جمهوری اسلامی ایران، روز معلم نام‌گذاری شده است.
استاد شهید مطهری در روشنگری اقشار باسواد به ویژه قشر فرهنگی جامعه، قدم‌های اساسی برداشته بود و آثار عمیق شهید در احیای فکر دینی اصیل و بی‌پیرایه و منطبق با نیاز روز جامعه در حال گذار ما بسیار مؤثر بوده است.
نقش کلیدی معلمان به عنوان مجریان آموزش عمومی و الگوهای اولیه دانش‌آموزان بسیار مهم جلوه می‌کند. چرا که معلمان جامعه، انسان‌سازان نسل بعدی‌اند، لذا نقش آنان به گفته حضرت امام خمینی(ره) همچون نقش انبیا است برای مردم.
شرافت و مرتبت معلم زمانی اهمیت دارد که بتواند شان خداوند و پیامبران را در وجود خود محقق سازد و پیوند انسان به هدف متعالی خلقت یعنی عبادت را برقرار سازد. لذا در این تعریف شهید مرتضی مطهری یکی از آن معلمان راستین است که اولاً با نگاه ترکیبی به همه معارف بشری نظر می‌کند و ثانیا تمامی تلاش‌های علمی و عملی را مقدمه‌ای برای عبادت می‌داند و در این راه به مرحله سوم دینداری راه می‌یابد و با شهادت، عبادت عملی و علمی خود را کامل می‌سازد. خداوند را می‌خوانیم که او را با سالار و سرور شهیدان امام حسین(ع) محشور سازد.