طرح دریا هر ساله در استان مازندران دردسری جدی برای مسئولان استانی است.

دردسر به این دلیل که از زمان مطرح شدن فعالیت دریا در استان طی سال‌های اخیر، مسئولان استانی کاسه چه‌کنم چه‌کنم دست می‎گیرند و این روند نیز هر ساله ادامه پیدا می‎کند.

از ابتدای سال این کاسه چه‌کنم چه‌کنم در ارتباط با پرداخت بخشی از بدهی ناجیان غریق شروع می‎شود تا نحوه مدیریت و نظارت در سطح دریا! کاسه چه‌کنم چه‌کنم طرح دریای امسال مازندران در ارتباط با پرداخت حقوق شهریورماه ناجیان غریق است.

ریشه واقعیت تلخ مشکلات

اگر مسئولان مازندران سال‌های سال است که از ماه‌ها قبل از آغاز فصل گرما دچار استرس و دلشوره طرح‌های دریا می‌شوند، به دلیل تهی بودن دستشان از اعتبارات و امکانات ملی برای خدمات‌دهی به بزرگترین حجم مسافران و مشتاقان دریا و طبیعت زنده و جذاب این استان است.

نباید از انصاف فاصله گرفت که مسئولان مازندران تا حدی که از دست و توان مدیریتی‌شان برمی‌آید، تلاش دارند تا از عهده این مسئولیت خطیر برآیند، اما وقتی مدیران ارشد کشور برای بزرگ‌ترین پروژه ملی، که مسافرت بیش از ۲۰میلیون ایرانی به مازندران برای استفاده از دریا و طبیعت هستند، فکری نمی‌کنند و مسئولان مازندران ناچار از اعتبارات استانی خود برای این پروژه ملی هزینه می‌کنند که آنهم در قیاس با آمار مسافران به هیچ جایی نمی‌رسد، چه انتظاری می‌توان داشت؟!

دولت یکبار و برای همیشه باید تکلیف خود را با این مسئله مهم روشن کند. باید بگوید که آیا می‌خواهد هموطنان‌مان در سفر به مازندران و استفاده از دریا و طبیعت زیبای این استان، رضایت‌مندی داشته باشند و یا خیر؟.

باید اعتراف کرد به استناد سال‌های سال، که وضع به همین منوال بوده، نه مهمانان و نه میزبان راضی نبودند، و اگر بخواهد اوضاع به همین روال ادامه یابد، سطح نارضایی بیشتر از این هم خواهد شد.

مسئولان استانی بعد از اتمام تعطیلات و پساتعطیلات تازه و با شروع جلسات طرح دریا یادشان آمد که در سال جاری هم به ناجیان غریق احتیاج دارند و در استانداری مازندران گرد هم آمدند و با افتخار اعلام کردند که حقوق شهریورماه ناجیان غریق تامین اعتبار شده و یک هفته دیگر پرداخت می‎شود.