در سال‌های اولیه‌ی قرن بیستم میلادی، کمپ دِ ئودونل  ورزشگاه باشگاه رئال مادرید بود. پس از آن و در سال ۱۹۲۴ این باشگاه به استادیوم کمپ دِ شامارتین نقل مکان کرد.

اما در سال ۱۹۴۳، در حالی که هنوز چیزی از این نقل مکان نگذشته بود، مسئولین باشگاه مادریدی متوجه شدند این ورزشگاه برای بازی‌های رئال مادرید خیلی کوچک است. بنابراین سانتیاگو برنابئو ، رئیس وقت باشگاه مادرید، خواستار راه‌اندازی استادیومی پیشرفته و بزرگتر برای رئال مادرید شد، ورزشگاهی که حداقل ۱۰۰.۰۰۰ نفر گنجایش داشته باشد.

ساخت ورزشگاه جدیدی که مد نظر آقای سانتیاگو برنابئو بود در سال ۱۹۴۵ و در همان مکان ورزشگاه کمپ دِ شامارتین آغاز شد و در دسامبر ۱۹۴۷ ورزشگاه سانتیاگو برنابئو با بازی بین تیم‌های رئال و او.اس بلننزه به صورت رسمی افتتاح شد. بازی افتتاحیه با نتیجه‌ی ۳ بر ۱ به سود رئال به پایان رسید.

سانتیاگو برنابئو در سال‌های اول افتتاحش همچنان با نام سابقش شناخته می‌شد و استادیوم جدید شامارتین نام داشت. اما ۸ سال بعد مسئولین نام رئیس باشگاه، سانتیاگو برنابئو را روی آن گذاشتند.