علیرضا مناقبی در خصوص سفر رئیس کل بانک مرکزی به آمریکا و اظهاراتش به این نکته اشاره کرد: آقای سیف در این سفر تلاش خود را بر گشایش تراکنش های مالی در حوزه بین المللی متمرکز کرده ولی به نظر می‌رسد بحران پیش روی اقتصاد ایران از جنس دیگری است.

وی با تایید این موضوع که مشکل مراودات بانک‌های داخلی با خارج کشور تجارت خارجی را قفل کرده تصریح کرد: گفته می‌شود که دولت آمریکا پیش از پایان دوره اوباما درحال طراحی شیوه ای است که به موسسات مالی در خارج از آمریکا اجازه می‌دهد برای تجارت مشروع با ایران به دلار دسترسی پیدا کنند اما این موضوع محتملی است که حداقل به خاطر فریب افکار عمومی جهانی به آن اقدام خواهد ورزید، اما باید توجه داشت که این، همه مسئله نیست و نباید همه مشکلات اقتصاد کشور را به این موضوع گره زد.

مناقبی با اشاره به تجمیع پول ها در فعالیت های غیر مولد اضافه کرد: دوره تشدید تحریم‌ها موجب شکل گرفتن مدلی از اقتصاد و تجارت در کشور شده که چندان انعطاف پذیر نیست و قطعا تغییر شکل دادن به آن و در هم شکستن تراکنش های میان ارکان آن می تواند هزینه های سنگینی به اقتصاد وارد کند و دقیقا این همان نقشه‌ای است که ممکن است تحریم کنندگان برای اقتصاد کشور ترسیم کرده باشند تا کشور در دوره« پریشانی اقتصاد» زمین گیر شود.

وی ادامه داد: از سوی دیگر، کاهش حجم تجارت خارجی کشور، هم در حوزه واردات و هم در حوزه صادرات به هیچ وجه مقوله افتخار آمیزی نیست و نشان از برون گرایی و خودکفایی کشور ندارد. بلکه سیگنالی است که از انجماد تولید داخل و رکود اقتصاد حکایت می کند.

به گفته مناقبی، جمع برایند این دو موضوع در کنار کش و قوس های سیاسی و انتخاباتی می تواند برای اقتصاد کشور فاجعه بار باشد.

رئیس مجمع واردات تصریح کرد: تنگنای مالی بنگاه ها، تمرکز بیش از حد دولت بر مالیات ستانی، کاهش قدرت خرید مردم و علی الخصوص طبقه متوسط و پایین و در عین حال نزدیک شدن سیل نقدینگی به مرز یک هزار میلیارد تومان نمایانگر آن است که «عصر پریشانی اقتصاد» ممکن است به این زودی‌ها به پایان خود نزدیک نشود، حتی اگر ترافیک هیات‌های تجاری اروپایی به ماهیانه ۳۰ هیات برسد.

به گفته مناقبی، مباحثی نظیر رفت و آمد هیات‌های تجاری به کشور و یا مذاکرات غول های نفتی قطعا می تواند بر وضعیت اقتصادی ایران اثرگذار باشد، ولی قطعا آثار آن به اندازه اثری که ضعف ساختار اقتصادی کشور بجا می گذارد، نیست.

وی تصریح کرد: بحران « پایتخت زدگی مردم»، « دولت زدگی اقتصاد »، « شعار زدگی مسئولین»، « زمان کشی مدیران»، « کارآفرین کشی ادارات»،« پشت نقاب حمایت از تولید پنهان شدن دلالان»، « بد گویی از قاچاق در عین آمار ۲۵ میلیارد دلاری آن» موضوعاتی هستند که باید به موازات بحث بانکی و به منظور یافتن راهی برای نجات از« پریشانی اقتصاد» به آن پرداخته شود که متاسفانه منافع گروه های مختلف به این موضوعات عجین شده و آن ها اجازه چنین تحرکی به اقتصاد نمی دهند.

مناقبی در پایان تاکید کرد: منفعت هیچ یک از بازیگران منطقه ای در خروج اقتصاد ایران از «عصر پریشانی اقتصاد» نیست و به همین جهت در مقابل آن مقاومت می کنند و برای عمیق کردن آن لابی و رایزنی می‌کنند، اما مسلما هوشمندی سیاستگذاران حوزه اقتصاد و سیاست می تواند رهایی بخش اقتصاد از دامی باشد که کاسبان خارجی تحریم در روزنه های ضعف ساختار اقتصادی کشور پهن کرده‌اند.