با وجود اینکه مقام معظم رهبری سال ۹۵ را سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نامگذاری کردند ولی همچنان مشاهده می‌کنیم مسئولین ما در حرف و نصب بنر شعار را درک نمودند و به عمل نرسیدند.

بعد از گذشت ۱۷ روز از آغاز سال ۱۳۹۵ در شهرستان قائمشهر بازهم مشکل نساجی مازندران بعنوان تیتر اول خبرهاست، این بار با مشکلی بزرگ‌تر از قبل برای کارگران زحمت کش این کارخانه بزرگ، که در گذشته اقتصاد خانواده‌های زیادی را می‌چرخاند.

در اولین ماه سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل، درب این کارخانه بزرگ با حضور ۴۱۲ کارگر پلمپ می‌شود و کارخانه نساجی به تعطیلی کامل می‌رسد و با هیچ یک از کارگران نساجی قراردادی بسته نمی‌شود.

در روز ۱۴ فروردین کارگران نساجی که نگران اقتصاد خانواده خود بودند، با تجمع در فرمانداری شهرستان قائمشهر خواستار کمک از فرماندار شهر بعنوان حامی و مدافع و زبان گویای کارگران مقابل سرمایه‌گذار شدند، ولی متاسفانه فرماندار جواب رد به کارگرانی داد که دستشان به جایی بند نیست.

کارگران زحمت کش نساجی در گیر و دار کشمکش‌های سیاسی و اقتصادی موجود در کارخانه نساجی، تنها بعنوان ابزار قرار گرفتند و کسی به فکر ۴۱۲ نفری که هر کدام اقتصاد خانواده‌ای را اداره می‌کنند، نیست.

آیا زمان آن نرسیده که کارخانه بزرگ نساجی که روزی هزاران کارگر داشت و چرخ تولیدش بصورت شبانه روزی می‌چرخید رونق کسب و کار و اقتصاد می‌شد، از این چالش‌های موجود فاصله بگیرد و رهایی بیابد؟

شنیده‌ها حاکی از آن است که در قرارداد امسال تعداد ۶۵ نفر از کارگران اخراج می شوند و ۶۵ خانواده چرخ اقتصادی شان دچار مشکل می‌شود. آیا این عزیزان باید قربانی ناآگاهی مسئولین بشوند و در مقابل خانواده خود شرمنده شوند؟

نکته قابل توجه و مورد انتظار شهروندان قائمشهری در این است که مسئولان ارشد مازندران چگونه قادر به اتخاذ تدبیری برای حل قطعی و نهایی مشکلات نساجی این شهرستان، که از قدیمی‌ترین‌های نساجی کشور است، نیستند تا یکبار و برای همیشه، این دغدغه تهدیدگر از فضای ذهن کارگران و مردم شریف شهرستان قائمشهر رخت بربندد و آرامش را به عموم دست‌اندرکاران این واحد تولیدی برگردانند.