رنج و سختی مربی یک قهرمان می سازد/ قطعا بیماری ام را شکست داده و با قدرت برمیگردم
حسین کاظمی سرمربی ارزنده، با دانش و خوش اخلاق والیبال کشور و شهرستان آمل به مناسبت روز مربی در گفتگو با پایگاه خبری مازندرانه گفت: مربی کارش رنج و سختی کشیدن است و باید صبور باشد تا یک آموزنده را تبدیل به یک بازیکن و انسان حرفه ای کند و در این کار باید پیروزی ها و شکست های زیادی را تحمل کند.
به مناسبت روز مربی به سراغ یکی از بهترین و خوش اخلاق ترین مربیان والیبال کشور رفتیم، که مدتی است در بستر بیماری به سر می برد، ولی با روحیه ای مثال زدنی و انگیزه ای فوق العاده ای که از ایشان سراغ داریم ، قطعا در آینده ای نزدیک شاهد حضور مجدد وی در ورزش والیبال خواهیم بود.
حسین کاظمی مربی افتخار آفرین آملی در رشته والیبال، متولد ۱۳۶۳ از روستای فیروز کلا بخش دشت سر آمل می باشد که دانشجوی کارشناسی ارشد رشته فیزیولوژی ورزشی بوده و از سال ۱۳۷۴ ورزش والیبال را شروع کرده است.
وی در سال ۱۳۸۴ به عنوان بازیکن و از سال ۱۳۸۵ نیز وارد عرصه مربیگری شد و به دنبال آن در تیم انتظام تهران به عنوان مربی و ۲سال نیز در تیم مقاومت سمنان در لیگ دسته یک کشور به عنوان سرمربی مشغول فعالیت بود که با کسب مقام دوم توانست سهیمه لیگ برتر را کسب کند.
کاظمی در ادامه نیز به مدت ۵ سال در تیم کاله جوان آمل به عنوان سرمربی مشغول کار بود و توانست با بازیکنانی نظیر علی شفیعی ، رضا عابدینی و رحمان تقی زاده و خیلی از بازیکنان دیگر که هم اکنون در لیگ برتر توپ می زنند به لیگ برتر صعود کند.
حسین کاظمی مربی ارزنده والیبال آمل و کشور در گفتگو با مازندرانه در ابتدا بیان کرد: تشکر می کنم از مدیریت باشگاه کاله که در آن سالها این فرصت را به بنده و جوانان این شهر، استان و حتی کشور داد تا بتوانند خودشان را ساخته و تبدیل به ورزشکاران بهتری کنند و آینده ی خوبی را برای خود رقم بزنند.
وی افزود: بعد از ۵ سال و راهیابی به لیگ برتر در کنار آقای عطایی مشغول به کار شدم و ۵ سال در لیگ برتر به عنوان دستیار فعالیت کردم و تجربه خیلی خوبی بود که در اینجا از جناب عطایی و تمامی بازیکنان و کادر فنی تیم تشکر می کنم.
کاظمی ادامه داد: امسال نیز به علت بیماری مشغول استراحت هستم و وجود بیماری کرونا و اینکه نمیتوانم زیاد در عموم باشم نیز یکی دیگر از دلایلی است که تصمیم گرفتم در حال حاضر فعالیت ورزشی انجام ندهم.
وی تصریح کرد: قهرمانی جوانان جهان افتخاری بود که بنده همیشه گفتم این یک افتخار ابدی است و تا زنده ایم به این موضوع می بالیم که برای اولین بار در تاریخ والیبال توانستیم قهرمانی جهان را جشن بگیریم و به مردم خوب کشورمان تقدیم کنیم و معدود مربیان ایرانی هستند که به چنین افتخاری در جهان دست یافته اند.
مربی خوش اخلاق آملی تاکید کرد: با تلاش و مدیریت آقای عطایی و تلاش فوق العاده کادر فنی و بازیکنان توانستیم یک تیم هم دل را شکل دهیم که ما نیز در این بین سهم کوچکی داشتیم و از این بابت خیلی خوشحال هستم.
وی خاطرنشان کرد: آنچنان که شایسته قهرمانی تیم ملی جوانان بود، تقدیری از آنها انجام نشد و هر چه که زمان می گذرد، بی مهری های مسئولین برایمان آشکارتر می شود، ولی این موضوع چیزی از شایستگی های بازیکنان و کادر فنی این تیم کم نخواهد کرد.
کاظمی اظهار داشت: مربی کارش رنج و سختی کشیدن است و باید صبور باشد تا یک آموزنده را تبدیل به یک بازیکن و انسان حرفه ای کند و در این کار باید پیروزی ها و شکست های زیادی را تحمل کند.
وی ادامه داد: مربی با هزار زحمت چه در رشته های فردی و چه گروهی از جان مایه می گذارد تا یک ورزشکار را به یک قهرمان تبدیل کند، چرا که یک فرد قهرمان، متولد نمی شود بلکه ساخته می شود و باید قدردان تمامی مربیان کشور عزیزمان ایران باشیم.
این مربی بازیکن ساز افزود: بعد از خانواده اولین افرادی که به ورزشکاران کمک می کنند و در کنارشان مثل کوه می ایستند مربیان هستند، و با وجود تمامی زحماتشان در بعضی موارد با بی مهری هایی نیز مواجه می شوند چرا که مردم فقط قهرمانان و ورزشکاران را می بینند و توجه به مربیان بسیار کمتر است و از همین رو کسی که مربی می شود باید با عشق کار کند و علاقه داشته باشد .
وی بیان کرد: یک مربی باید یک معلم دلسوز، صبورو خستگی ناپذیر باشد و از رنج و سختی هایی که در طول مسیر تحمل می کند خسته نشده و برایش این موارد دلچسب باشد و یک مربی قطعا با سختکوشی و سرسختی ذهنی می تواند در یک باشگاه موفق باشد.
کاظمی تصریح کرد: یک مربی باید مدیر و رهبری قوی با کاریزمایی فوق العاده باشد و بعد از آن بعد فنی را خوب بلد باشد چرا که در حال حاضر ورزش، دانش زیادی را می طلبد و قطعا بدون این موارد یک مربی نمی تواند در کار خود به موفقیت دست یابد.
وی گفت: آرزوی من هم مثل هر مربی این است که در باشگاهی خوب و تیم ملی مربیگری کنم و خدا را شاکر هستم که در طول مربیگری خود، آدمهای بزرگی را کنارم دیدم که درس های زیادی را از آنها فرا گرفتم و در باشگاه بسیار خوبی کار کردم که بیشتر درس والیبال و اخلاق را آنجا یاد گرفتم و در تیم ملی کشورم افتخار حضور داشتم و از این بابت تشکر می کنم از همه کسانی که در این راه مرا حمایت کردند، مخصوصا دوست و برادر خودم بهروز خان عطایی که به عنوان رهبر این تیم بنده را در کنار خود داشتند و لذت قهرمانی جهان را به من هدیه دادند.
مربی با دانش آملی تاکید کرد: در کار مربیگری در اینجایی که قرار دارم بسیار از خودم راضی هستم و احساس خوشحالی و شادی دارم و امیدوارم روز به روز پیشرفت کرده تا بتوانم سرمایه های خوبی را تحویل جامعه بدهم.
وی در خصوص بیماری خود نیز به خبرنگار مازندرانه گفت: اتفاقی است که رخ داده و نمیتوانیم برگشت به عقب داشته باشیم و واقعا باید این را بگویم که از وضعیت موجود ناراحت نیستم و اتفاق و تقدیر من همین بوده است و هر چه قدر هم بالاتر از آرزوهایمان تلاش کنیم ، بالاتر از آن تقدیرمان پیش نخواهد آمد.
کاظمی ادامه داد: فکر می کنم که این تقدیر من بوده و با آن می جنگم و مطمئنا می توانم با روحیه دوستان، اطرافیان، کمک های آنها و لطف خدا این بیماری را شکست دهم و روز به روز تلاشم چندین برابر می شود تا بتوانم به روزهای عادی برگردم .
وی افزود: روزهای سختی را سپری کرده و در حال گذراندن هستم و برخی رفتارها برایم خیلی سنگین است، ولی چیزی که است من پذیرفتتم و راحت با این موضوع کنار آمدم و نگرانی برای من وجود ندارد و قطعا این بیماری را شکست داده و به مربیگری برخواهم گشت.
مربی تیم ملی جوانان خاطر نشان کرد: من عاشق بازیکن سازی هستم و قطعا پس از بهبودی در آکادمی باشکاه هدف و هر جایی که بتوانم این خدمت را پیاده سازی کنم با جان و دل برای سرافرازی ورزش والیبال کشورم تلاش می کنم.
کاظمی مربی ارزنده والیبال کشور در پایان گفت: از تمام کسانی که در این مدت سخت کنارم بودند و باعث آسانتر شدن دوران درمانم شدند ، مخصوصا مردم و همینطور اهالی فهیم روستای فیروزکلا دشت سر آمل کمال تقدیر و تشکر را دارم.
خبر و تنظیم: سحر صالحی