به منظور وضعیت نامناسب کشاورزان در استان مازندران به سراغ یدالله صادقی ۵۹ ساله،  کشاورز نمونه آملی رفتیم که شغلش از دوران بچگی تا به حال کشاورزی می باشد و طی صحبت با وی متوجه شدیم بی مهری ها به برنجکاران بسیار زیاد است.

وی در گفتگو با خبرنگار مازندرانه گفت: به اجبار و از روی ناچاری به کشاورزی و برنجکاری ادامه می دهیم و اگر شغلی جایگزین داشتیم حتما کشاورزی را رها می کردیم و تغییر شغل می دادیم.

صادقی افزود: هزینه ها کشاورزی از کاشت تا برداشت بسیار بالا می باشد و این هزینه ها هر سال بیشتر و ببیشتر می شود، اما قیمت برنج تغییر چندانی با سالهای گذشته نمی کند که همین موضوع باعث دلسردی برنجکار می شود.

وی ادامه داد: هزینه های تراکتور، کمباین، شالیکوبی و قیمت های سموم به صورت وحشتناکی رشد ۲ الی ۳ برابری و در برخی سموم حتی رشدی ۴ برابری داشته است که این موضوع باعث می شود در موقع برداشت هیچ مبلغی برای کشاورز پس انداز نشود و تمامی سود حاصل از درو کردن برنج، خرج هزینه های دوران کاشت تا برداشت شود.

کشاورز آملی بیان کرد: موضوعی که برنجکار را بیشتر ناراحت می کند این است که کسی برنج را مستقیم از کشاورز خریداری نمی کند و کشاورز مجبور است محصولات خود را به تاجر بفروشد و تاجر نیز با سودی چند برابری آن را به دست مردم برساند و این موضوع بسیار آزار دهنده است که رنج با برنجکار باشد و سود سرشار آن را تاجر به جیب بزند.

وی تصریح کرد: تمامی هزینه های دوران کاشت را برداشت را حساب کنیم و انرژی و زمانی که خود در این مدت می گذاریم را حساب نکنیم، در خوشبینانه ترین حالت ممکن با شرایط موجود فقط و فقط یک سوم سود حاصل از فروش برنج به کشاورز تعلق می گیرد.

صادقی تاکید کرد: با تمامی این شرایط برنجکار مجبور است چون شغل دیگری ندارد تمام این سختی ها را تحمل کند و به جان بخرد تا لقمه ای هر چند کم ولی حلال بر روی سفره خانواده اش ببرد و این نهایت بی عدالتی در خصوص برنجکاران می باشد.

وی در ادامه اظهار داشت: هر ساله نیز با نزدیک شدن به فصل برداشت رسانه های ملی، مکتوب و مجازی خبر از ورود برنج های خارجی به کشور می دهند که این موضوع دل برنجکاران داخلی را می شکند که چرا مسئولان با وجود برنج  های مرغوب داخلی و هزینه ها و سختی های زیادی که کشاورزان تحمل می کنند برنج ها را مستقیم از آنها خریداری نمی کنند و به دنبال ورود برنج های خارجی در کشور هستند.

این کشاورز ۵۹ ساله آملی خاطر نشان کرد: وقتی هزینه های برنجکاری کم شود و مسئولان نگاه ویژه تری به این قشر داشته باشند و جلوی افزایش قیمت های نجومی سموم و ادوات کشاورزی را گرفته و تضمین دهند که برنج های داخلی با قیمتی مناسب خریداری خواهد شد، قطعا برنجکاران با قوت قلب و اطمینان خاطر بیشتری به حرفه و شغل خود خواهند پرداخت .

وی افزود: شرایط موجود خیلی از جوانان روستایی را به سمت زندگی شهری سوق داده است و حجم زیادی از زمین های کشاورزی را به مسکونی تغییر کاربری داده است که این موضوع در آینده ای نه چندان دور می تواند صدمات غیر قابل جبرانی را به بدنه اقتصاد و کشاورزی کشور وارد کند که مواردی از این خسارت ها در همین لحظه هم نمود عینی دارد و این موضوعات باعث تاسف است.

صادقی ادامه داد: موضوع کرونا هم تاثیر بسیار زیادی در روند برداشت محصولات برنج ایجاد کرده است و کمبود کارگران باعث افزایش چندین برابری دستمزدها شده است که این موضوع نیز بر مشکلات برنجکاران افزوده است .

وی در پایان در خصوص آتش زدن کاه و کلش توسط کشاورزان گفت: مسئولان مربوطه در خصوص جمع آوری کاه و کلش بیاییند و فکری کنند و تمامی کشاورزان حاضرند به صورت رایگان در پایان زمان برداشت این کاه و کلش را در اختیار آنها برای تبدیل قرار دهند، ولی وقتی این موارد وجود ندارد برخی از کشاورزان مجبور به آتش زدن کاه و کلش می شوند چرا که اگر اینکار را در صورت اشتباه بودن آن انجام ندهند در ابتدا هزینه جمع آوری آن با توجه به نرخ ها و دستمزدهای نجومی توسط کارگران بسیار زیاد است و دوم اینکه بر فرض این کاه و کلش جمع آوری شود ، آیا مکان و جایگاهی برای انتقال این کاه و کلش در نظر گرفته شده است یا خیر؟ با توجه به این مسائل امیدواریم مسئولان محترم فکری اساسی به حال این موضوع کنند تا هم کشاورز و هم مردم در این مورد کمترین خسارت را متحمل شوند.

خبر و تنظیم: سحر صالحی