گسترش شهرها و افزایش جمعیت، موجب رونق پدیده آپارتمان نشینی ‌شده و ارتباط تنگاتنگی میان شهرنشینان ایجاد کرده است.

این روابط منجر به برخوردهای روزمره زیادی می‌شود که اگر مدارا و تحمل نباشد، موجب رنجش برخی افراد که در همسایگی هم زندگی می‌کنند، می‌شود.

همسایه داری یکی از مهم ترین اصول آپارتمان نشینی است و در دین اسلام هم که دینی اجتماعی می‌باشد، به آداب و فرهنگ همسایه داری بسیار اشاره شده است.

آپارتمان نشینی مقرراتی دارد که این مقررات برای ما و همسایگان حقوق متقابلی ایجاد می‌کند و رعایت آن، ابتدا موجب آرامش خودمان و بعد دیگران می‌شود و گاهی یادآوری برخی از این مقررات و اصول گوشزدی است برای من و شمایی که خانه های بزرگ و کوچک مان بر روی هم ساخته شده است.

۱_بلند صحبت کردن، زیاد کردن صدای تلویزیون، پخش موسیقی با صدای بلند، میخ کوبیدن به دیوار و… از جمله مواردی هستند که در خانه‌های معمولی مشکل چندانی را به وجود نمی‌آورند اما در خانه های آپارتمانی خواسته یا ناخواسته با همسایگان به اشتراک گذاشته می‌شوند بنابراین اگر در آپارتمان زندگی می‌کنید،کمتر آلودگی صوتی ایجاد کنید، چرا که همسایگان شما مشتاق شنیدن صداهای روزمره ی شما نیستند.

۲_در آپارتمان ها برخی منابع مانند آب، برق، گاز و… مشترک هستند و اگر یکی از واحد ها کمتر یا بیشتر از این منابع استفاده کند، در هزینه ای که باید بپردازد تغییر زیادی ایجاد نمی‌‌شود، بنابراین شست و شوی وسایل نقلیه خود را در پارکینگ آپارتمان انجام ندهید و در هنگام پختن غذای نذری، از تمامی ساکنین آپارتمان به خاطر استفاده از آب و یا برق عمومی اجازه بگیرید.

۳_حفظ نظافت آپارتمان از قوانین آپارتمان نشینی است و باید در مکان‌های مشترک مانند حیاط، راهرو و آسانسور آشغال نریزیم و در هنگام حمل زباله ها از منزل تا بیرون پلاستیک زباله خود را در داخل سطل آشغال حمل کنیم تا از چکه نمودن آب بر روی زمین و لک شدن کف جلوگیری شود.

۴_از حیوانات خانگی از جمله سگ،گربه،کبوتر و … در فضاهای مشترک مثل پارکینگ و بالکن نگهداری نکنید.

۵_«چهار دیواری اختیاری»جمله ای که در میان ایرانیان بسیار متداول است، اما در زندگی آپارتمانی این جمله معنا ندارد چون شما با واحد های دیگر حداقل یک دیوار مشترک دارید، پس در مواقع تذکر همسایگان به جای استفاده از این جمله،کمی تأمل کنیم و محترمانه انتقاد او را بپذیریم.

۶- آسانسور و استفاده از آن آداب خاص خودش را دارد بنابراین نباید در هنگام اسباب کشی از آسانسور استفاده کرد.

اما جدا از آپارتمان نشینی؛آداب احترام ، رعایت ، درست مصرف کردن ، محبت ، هوا داری ، پرداختِ هزینه ها و… ابتدا آداب انسانیت است، چه در آپارتمان و چه در هر جایی به نام خانه و محله و کوچه و شهر…پس حداقل، آدابِ انسانیت را رعایت کنیم.

به قلم سیده ستایش موسوی