حس کار کردن با کودکان استثنایی قابل توصیف نیست
علیرضا آزادی آموزگار آموزشگاه استثنایی امام موسی کاظم(ع) محمودآباد در گفتگو با خبرنگار مازندرانه بیان کرد: امیدوارم مسئولین به سیستم آموزشی دانش آموزان استثنایی توجه بیشتری داشته باشند چرا که خانواده های این کودکان دستشان از همه جا کوتاه است و در این بین بچه هایی هستند که دارای بیماری های خاص می باشند ولی به خاطر وضعیت اقتصادی بسیار بد خانواده هایشان نمی توانند اقدامی صورت دهند و برای رفع این موضوعات مسئولین باید تسهیلاتی مناسب برایشان در نظر بگیرند.
خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی مازندرانه به سراغ علیرضا آزادی آموزگار آموزشگاه استثنایی امام موسی کاظم(ع) محمودآباد که از سال ۱۳۷۵ وارد سیستم آموزش شد، رفت و گفتگوی کوتاه و جذابی با وی ترتیب داد.
آزادی در ابتدای صحبت های خود بیان کرد: چند سال در مشهد مقدس به عنوان معلم مشغول به کار بودم و پس از آن در سالهای آخر که حدود ۱۵ سال می باشد در محمود آباد مشغول به کار هستم.
وی افزود: ما بر اساس انتخاب رشته ای که انجام دادیم به عنوان معلم بچه های ناشنوا کارمان را آغاز کردیم و خوشبختانه با پیشرفت علم پزشکی و سیستم بهداشت، کودکان ناشنوا در جامعه کمتر شدند و بنده از قسمت آموزش ناشنوایان به قسمت آموزش کودکان کم توان گرایش پیدا کردم.
آموزگار آموزشگاه استثنایی امام موسی کاظم محمودآباد از سختی کار در این مدارس نیز گفت: هر کاری سختی های خاص خودش را دارد و قطعا کار با دانش آموزان و کودکان کم توان ذهنی و کودکان ناشنوا نیز توان بالایی می خواهد که خوشبختانه با توکل به خدا تا به حال از پس آن برآمده ایم.
وی ادامه داد: در سیستم آموزش و پرورش همیشه شاهد کمبودهایی هستیم که به عنوان مثال در آموزش استثنایی کمبودهای از قبیل وسایل کمک آموزشی،کار درمانی، گفتار درمانی، سیستم طراحی کلاس برای کودکانی که کم توان هستند و گاهی با ویلچر در کلاس حاضر می شوند و به طور کلی باید طراحی های خاصی انجام شود که متاسفانه در حال حاضر کلاس ها و سیستم آموزش ما برای کودکان عادی تعبیه شده است.
آزادی، کار با این کودکان را شیرین عنوان کرد و گفت: کار با کودکان استثنایی لذتی دارد که تا خودتان این کار را انجام ندهید، نمیتوانید درک کنید و به هیچ عنوان نمیتوان این حس را به زبان آورد و به مخاطب منتقل کرد و باید حتماً در این محیط ها حضور داشته باشید و کار کنید تا به لذت بودن کنار یکسری فرشته های زمینی پی ببرید.
وی از بهترین خاطراتش چنین بیان کرد: روزی یکی از والدین شاگردانم با خوشحالی به مدرسه آمد و گفت فرزندم توانست شماره تلفن همراه پدرش را حفظ کند و از شوق اشک می ریخت که این موضوع یکی از بهترین خاطراتم در دوران معلمی می باشد.
این معلم دلسوز از در خصوص بدنرین خاطراتش نیز چنین عنوان کرد: مدتی قبل شخصی با ۲ دانش آموز استثنایی به ما مراجعه کرد که متاسفانه نتوانستیم به خاطر ضریب هوشی پایینی که داشتند از لحاظ آموزشی آن چیزی که میخواهند را برایشان تهیه کنیم.
آزادی از ویژگی های بارز این دانش آموزان نیز در گفتگو با خبرنگار مازندرانه تاکید کرد: دانش آموزان استثنایی با نیازهای ویژه افرادی پاک، معصوم و بی آلایشی هستند و بسیار بهتر از دانش آموزان عادی می باشند چرا که اگر برایشان یک قدم برداری برایت دهها قدم می گیرند تا محبت شما را جبران کند.
وی در پایان بیان کرد: امیدوارم مسئولین به سیستم آموزشی دانش آموزان استثنایی توجه بیشتری داشته باشند چرا که خانواده های این کودکان دستشان از همه جا کوتاه است و در این بین بچه هایی هستند که دارای بیماری های خاص می باشند ولی به خاطر وضعیت اقتصادی بسیار بد خانواده هایشان نمی توانند درمان شوند و برای رفع این موضوعات مسئولین باید تسهیلاتی مناسب برایشان در نظر بگیرند.
خبر: سحر صالحی