تا اول مهر و بازگشایی مدارس حدود یک هفته‌ فرصت باقیست و در این مدت مدارس آماده فراهم کردن استلزامات بازگشایی مدارس هستند.

تابستان امسال با تابستان سال‌های گذشته، تفاوت عمده‌ای داشت؛ ۱۶ خرداد یعنی در اواسط امتحانات دانش‌آموزان، خبر استعفای سید محمد بطحایی منتشر شد و رئیس‌جمهور، سید جواد حسینی را به عنوان سرپرست معرفی کرد و او هم تلاش کرد تا برخی مشکلات این وزارتخانه را حل کند اما پس از دو ماه و نیم، در نهایت ۴ شهریور رئیس‌جمهور محسن حاجی‌میرزایی را به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش به مجلس معرفی کرد و هفته بعد از آن نیز مجلس به حاجی‌میرزایی رأی اعتماد داد.

به عبارت دیگر با در نظر گرفتن ماه خرداد، ۳ نفر در عرض ۴ ماه سکانداری دستگاه تعلیم و تربیت را بر عهده داشتند؛ در هر حال از ۱۲ شهریور که محسن حاجی‌میرزایی بر مسند وزارت آموزش و پرورش نشسته است، توقعات زیادی از وی وجود دارد.

دستگاه تعلیم و تربیت با مشکلات و مسائل عدیده‌ای مواجه است و مسلماً وزیر آموزش و پرورش تلاش می‌کند از نظرات کارشناسان و فرهنگیان استفاده کند؛ اما چقدر به نظر دانش‌آموزان اهمیت داده می‌شود؟

در این گزارش، برخی دانش‌آموزان عنوان کردند که اگر جای وزیر آموزش و پرورش بودند، چه می‌کردند تا مدارس کشور برای حضور دانش‌آموزان دوست‌داشتنی و لذت‌بخش شود.

* اگر وزیر باشم بچه‌ها در هفته چند بار زنگ ورزش دارند

امین هوشمند دانش‌آموز کلاس سوم دبستان می‌گوید: به نظرم مدرسه‌ای شاد است که بچه‌ها با هم خوب باشند و زنگ تفریح با آرامش حرکت کنند که به همدیگر برخورد نکنند.

وی ادامه می‌دهد: مدارس باید در زنگ‌های تفریح وسایل بازی مثل تاب و سرسره داشته باشند تا بچه‌ها بتوانند بازی کنند.

امین می‌‌افزاید: اگر وزیر باشم در هفته چند بار زنگ ورزش می‌گذارم؛ به نظر بچه‌ها باید لباس ورزشی بپوشند و مربی با آنها فوتبال بازی کند و به حرف مربی گوش کنند.

وی می‌گوید: دوست دارم درس‌های‌مان را خوب بنویسیم و خوب بخوانیم تا در درس‌ها موفق باشیم و اینکه معلم مهربانی داشته باشیم که شاد باشد و هیچوقت عصبانی نباشد و ما را دوست داشته باشد.

امین البته پیشنهاداتی هم برای دوست‌داشتنی‌شدن مدارس ارائه می‌کند و ادامه می‌دهد: در و دیوار مدرسه باید خوشرنگ، سفید و تمیز باشد، در زنگ تفریح برای بچه‌ها آهنگ پخش شود، برنامه‌های شاد در مدارس داشته باشیم.

وی اضافه می‌کند: می‌توان با توجه به کارت‌های تشویقی معلمان در مدارس ایستگاه جایزه پیش‌بینی کرد همچنین به کارهای دستی و عملی دانش‌آموزان ارزش گذاشت ضمن اینکه وسایل کمک آموزشی برای دانش‌آموزان خرید.

این دانش‌آموز به مسؤولیت دادن به دانش آموزان برای اداره کردن بهتر مدرسه اشاره می‌کند و می‌افزاید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم، در همه مدارس کتابخانه مناسب، نمازخانه تمیز و جذاب ایجاد می‌کردم.

* اگر وزیر بودم تعدادی معلم ذخیره برای مدارس در نظر می‌گرفتم

مطهره حق‌ پناه دانش‌آموز کلاس ششمی می‌گوید: اگر به جای وزیر آ‌موزش و پرورش بودم کارهای جدید و متفاوتی انجام می‌دادم تا بچه‌ها شور و شوق بیشتری برای رفتن به مدرسه داشته باشند نه اینکه با  آغاز مهر به این فکر بیفتند که باز روزهای تکراری‌شان شروع می‌شود و باید مدرسه بروند و بیایند و بنویسند و درس‌ها را از بَرکنند.

وی ادامه می‌دهد: اگر وزیر بودم نمی‌گذاشتم معلمان بی‌تجربه یا آنان که تجربه تدریس در پایه تحصیلی مربوطه را ندارند به سر کلاس بروند؛ چرا که نه می‌توانند درس را خوب به دانش‌آموز یاد دهند و نه می توانند به سوالات دانش‌آموزان پاسخ درست دهند؛ متاسفانه در یکی از سال‌های تحصیلم یکی از معلمان تجربه تدریس در پایه ما را نداشت و در پاسخ به سوالات ما انگشت به دهان می‌ماند(!) وقتی معلم خودش تسلط ندارد چطور می‌تواند به دانش‌آموزش درس دهد؟

مطهره اضافه می‌کند: اگر وزیر بودم تعدادی معلم ذخیره برای مدارس در نظر می‌گرفتم تا اگر برای معلمی مشکلی پیش آمد و به مدرسه نیامد کلاس معلق نشود و بچه‌ها آن روز را از صبح تا ظهر توی حیاط به بطالت نگذرانند.

وی ادامه می‌دهد: اگر وزیر بودم در برنامه آموزشی مدارس، کلاس‌هایی همچون آموزش خوشنویسی، زبان، نقاشی و ورزش‌های تخصصی قرار می‌دادند؛ اگرچه شاید در برخی مدارس باشد و در مدرسه ما یافت نمی‌شود.

این دانش‌آموز می‌گوید: اگر وزیر بودم درخصوص مسابقه‌های خوارزمی و جابربن‌حیان اطلاع‌رسانی‌های بهتر و بیشتری در مدارس می‌کردم؛ متاسفانه اطلاع‌رسانی‌ها ضعیف است و ترغیب‌ها کم؛ راستی از جوایز مسابقات بگویم که اگر وزیر بودم دستور می دادم  سطح جوایز را با شأن مسابقات بسنجند؛ جایزه مسابقه‌ قرآن، تراش دو هزار تومانی بود و اگر جایزه نمی‌دادند بسیار قشنگ‌تر بود.

وی اضافه می‌کند: از اردوها بگویم که اردوهایمان کم شده است؛ در طول سال گذشته فقط دو بار اردو رفتیم یکی سینما و دیگری پارک طبیعت؛ از ورزش بگویم که باید روی زمین آ‌سفالت بازی کنیم، بدویم و اگر بیفتیم … .

مطهره می‌افزاید: اگر وزیر بودم شماره تلفنی تعیین می‌کردم تا دانش‌آ‌موزان به راحتی و بدون ترس از هر مساله‌ای بتوانند موارد تنبیه و بداخلاقی برخی معلمان البته انگشت شمار، را اعلام کنند.

* برنامه سفر به طبیعت می‌گذاشتم

ساغر حقی دانش‌آموز کلاس ششم ابتدایی مدرسه شهید محلاتی می‌گوید: اگر جای وزیر آموزش و پرورش بودم برای دانش‌آموزان امکانات ورزشی، هنری و شیمی فراهم می‌کردم و از همه دانش‌آموزان سوال می‌کردم که با چه برنامه‌هایی شاد می‌شوند.

وی ادامه می‌دهد: اگر وزیر بودم هفته‌ای یکبار برای دانش‌آموزان برنامه استخر تدارک می‌دیدم و حیاط مدرسه را به صورت زمین فوتبال مناسبی درست می‌کردم و باغچه‌ای سر سبز و با گل‌های گوناگون ایجاد می‌کردم تا بچه‌ها بادیدن این گلها و گیاهان شاد شوند؛ سعی می‌کنم که این باغچه را به کمک بچه درست کنم.

ساغر اضافه می‌کند: برای مدرسه یک مشاور آموزشی می‌آوردم که با سرگرمی به دانش‌آموزان درس یاد بدهد؛ کلاس تئاتر و یک کتابخانه خوب درست می‌کردم و صبحگاه مدرسه را با موسیقی و ورزش آغاز می‌کردم و دوشنبه‌ها برنامه سفر به طبیعت می‌گذاشتم و از بازیگران و افراد معروف دعوت می‌کردم به مدرسه بیایند تا بچه‌ها از خاطرات و تجربیات آنها استفاده کنند.

* اگر وزیر بودم استرس را از مدارس حذف می‌کردم

زهرا فرجی دانش‌آموز پایه نهم می‌گوید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم معلم‌های سالخورده را بازنشسته می‌کردم و بر مدارس غیر دولتی برای جذب نیرو نظارت می‌کردم.

وی با بیان اینکه فضای کلاس درس به لحاظ فیزیکی و چیدمان به شیوه سنتی نباید باشد، اضافه می‌کند: استرس در هر دوره‌ای برای دانش‌آموزان زیاد است؛ دوران ابتدایی استرس امتحان نهایی است؛ دوران راهنمایی استرس انتخاب رشته است و دوران دبیرستان کنکور است حتی می‌شود گفت استرس کنکور از دوران ابتدایی شروع می‌شود و من این استرس را از بین می‌بردم.

فرجی ادامه می‌دهد: وقتی قانونی برای ما وضع می‌کنند علتش را برای خود ما هم توضیح دهند‌. درباره قوانینی که قراره وضع شود از دانش آموزان هم رأی‌گیری شود.

زهرا تصریح می‌کند: استفاده از کتاب های کمک آموزشی باید حذف شود چرا که انگار با ما معامله می‌کنند و همچنین حضور مشاور در مدرسه‌ها الزامی شود.

تسنیم فرجی که خواهر زهراست و در پایه چهارم تحصیل می‌کند نیز می‌گوید: اتاق بازی و اسباب‌بازی در همه مدرسه‌ها باشد و دیوار نقاشی در هر مدرسه‌ای وجود داشته باشد.

وی ادامه می‌دهد: اگر وزیر بودم طبیعت را به مدرسه‌ها می‌آوردم مثلا به بچه‌ها گل و گلدان می‌دادم تا خودشان گل‌ها را پرورش دهند.

* برای بچه‌ها در هفته دو روز فوق برنامه متفاوت و ورزشی تعیین می‌کردم

ساینا خاتم‌ساز دانش‌آموز پایه هفتم می‌گوید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم بیشتر به مدارس سر می‌زدم و نظارت می‌کردم؛ به کودکانی که نیازمند هستند، کمک می‌کردم.

وی ادامه می‌دهد: در امتحانات پایان ترم به معلمان و دبیران می‌گفتم که مرور درس‌ها را بهتر انجام دهند و برای بچه‌ها در هفته دو روز فوق برنامه متفاوت و ورزشی بیشتر تعیین می‌کردم.

ساینا اضافه می‌کند: از پایه دبیرستان به بالا دو ماه یکبار به خاطر سخت بودن درس‌ها آنها را به اردو می‌بردم و زمان حضور دبیرستانی‌ها در مدرسه را کاهش می‌دادم ضمن اینکه برای اینکه بچه‌ها درس را بهتر یاد بگیرند کلاس تقویتی رایگان می‌گذاشتم.

وی با تأکید بر اینکه به نوسازی مدارس توجه بیشتری می‌کردم، می‌گوید: آزمون‌های استعدادیابی در مدارس برگزار می‌کردم تا محدود به آزمون تیزهوشان نباشد و همچنین به سلامت دانش‌‌آموزان و افزایش وزن آنها توجه بیشتری می‌کردم.

* مدرسه را پر از گل و گیاه می‌کردم

محمدمهدی تیرانداز دانش‌آموز کلاس چهارم دبستان می‌گوید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم، مدرسه را پر از گل و گیاه می‌کردم تا دانش‌آموزان در فضای مدرسه شاد شوند ضمن اینکه اردوهای رایگان برگزار می‌کردم.

وی ادامه می‌دهد: به نظرم بچه‌ها باید در مدارس احساس شادی کنند و مدرسه‌شان را دوست داشته باشند و برای همین هم فضای مدرسه را شاد می‌کردم و همچنین برای بچه‌های اردوهای شب خوابی در مدارس می‌گذاشتم.

محمدمهدی اضافه می‌کند: کاری می‌کردم که مدارس پاکیزه و تمیز باشند و بچه‌ها حس خوبی در مدرسه داشته باشند.

* دیوارهای کلاس‌های درس را رنگی می‌کردم

محمد صدرا بیگی دانش‌آموز کلاس دوم می‌گوید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم؛ در همه مدارس دو حیاط ایجاد می‌کردم که بچه‌ها بزرگتر در یک حیاط و بچه‌های کوچکتر در حیاط دیگر بازی کنند تا به هم نخورند و اذیت نشوند.

وی ادامه می‌دهد: دیوارهای کلاس‌های درس را به رنگ‌های مختلف سبز، قرمز و آبی و صورتی رنگ می‌کردم تا بچه‌ها شاد باشند و همه با هم دوست باشند.

* برای همه مدارس حیاط بزرگ درست می‌کردم

محمدحسین طاهری دانش‌آموز دوم دبستان می‌گوید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم، مدارس را تمیز نگه می‌داشتم تا بچه‌ها دوست داشته باشند همیشه در مدرسه بمانند.

وی ادامه می‌دهد: با دانش‌آموزان مدرسه طوری رفتار می‌کردم تا بچه‌ها هر اتفاقی افتاد بگویند و هیچکس دروغ نگوید.

محمدحسین می‌افزاید: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم برای همه مدارس حیاط بزرگ درست می‌کردم تا همه بچه‌ها بتوانم به راحتی در مدرسه بازی کنند.

وی به فضای مدرسه اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: برای تمام کلاس‌های درس تخته وایت‌برد می‌گذاشتم و به جای میز و نیمکت به هر دانش‌آموز یک صندلی می‌دادم.

این دانش‌آموز می‌گوید: دوست دارم دکتر شوم آن هم دکتر مغز؛ چون دوست دارم بدانم در مغز آدم‌ها چه می‌گذرد.

 * دوست دارم مدرسه‌ام تمیز باشد

رهام خلیفه امسال به کلاس اول می‌رود؛ او می‌گوید: دوست دارم مدرسه‌ام تمیز باشد و دوستانم با من مهربان و خوب باشند.

وی با تأکید بر اینکه خیلی دوست دارد به مدرسه برود، ادامه می‌دهد: دوست دارم مدرسه‌مان حیاط داشته باشد و دیوارهای مدرسه به رنگ قرمز باشد.

* حجم تکالیف دانش‌آموزان را کمتر می‌کردم

سید محمد بصیر عبداللهی دانش‌آموز کلاس ششم ابتدایی بیان می‌کند: من اگر به جای وزیر آموزش و پرورش بودم برای بهتر کردن وضعیت مدارس پیشنهاد می دادم تا یک ساعت از بعد از ظهر، دانش‌آموزان برای استراحت بخوابند و بعد از آن به کلاس بیایند و یا اینکه به جای اینکه صبح زود بیدار شویم، یکی از دو ساعت دیرتر برویم و از آن طرف بعد از ظهرها کمی بیشتر بمانیم.

وی ادامه می‌دهد: من اگر وزیر آموزش و پرورش بودم همیشه حواسم را جمع می‌کردم تا ببینم ادبیات معلمان با دانش آموزان درست است یا خیر و یا نظرسنجی برای دانش‌آموزان می‌گذاشتم تا از میزان رضایتمندی‌شان نسبت به معلمان و مربیان‌شان بگویند و یا حتی به مدارس می‌رفتم و گاهی از احوال دانش‌آموزان باخبر می‌شدم.

محمد بصیر می‌افزاید: اگر روی صندلی وزارت وزیر آموزش و پرورش نشسته بودم و این سمت را بر عهده داشتم نظارتم را جدی‌تر می کردم چرا که برخی معلمان به جای درس دادن خاطرات و داستان تعریف می‌کنند و در حقیقت نظرات خود را به ما دانش‌‌آموزان تحمیل می‌کنند.

وی اضافه می‌کند: اگر جای وزیر آموزش و پرورش بودم به این نکته می پرداختم که چرا برخی معلمان و مدیران بچه ها را می زنند؛ نظارت می‌کردم تا کمتر بچه‌ها را کتک بزنند و سعی می‌کردم کاری کنم که بچه‌ها از من راضی باشند.

این دانش‌آموز اظهار می‌دارد: من در سمت مدیریت وزارت آموزش و پرورش سعی کردم برنامه‌‌های مفرح برای دانش‌آموزان قرار دهم و وسایل تفریحی برای زنگ تفریح بچه‌ها و دانش‌آموزان قرار می‌دادم تا با نشاط بیشتر سر کلاس حاضر شوند و مهمتر از مشق‌ها را کمتر می‌کردم چرا که این نحوه مشق‌نویسی و تکلیف هفتگی درست نیست.

وی می‌‌گوید: اگر وزیر آموزش و پرورش می‌شدم، نحوه تکلیف دادن به دانش‌آموزان را تغییر داده و حجم آن را کم‌تر می‌کردم تا بچه‌ها آسوده تر باشند؛ همچنین معلمانی را مخصوص بررسی مشکلات دانش‌آموزان می‌گذاشتم تا به بررسی مشکلات آنها بپردازند و در واقع کاری می‌کردم که بچه ها از درس و مدرسه زده نشوند و آسوده خاطر باشند؛ اگر وزیر آموزش و پرورش بودم قانونی اجرا می‌کردم در حد نرمال و معمول تکلیف به دانش‌آموزان داده شود.

محمد بصیر ادامه می‌دهد: اعلام می‌کردم هر گاه حتی مقدار اندکی هم برف آمد مدارس را تعطیل کنند تا بچه ها به مدرسه علاقه‌مندتر شوند و در حقیقت کاری می‌کردم که بچه‌ها نگویند وای پاییز آمد و از مدرسه زده شوند و نهایتاً کاری می‌کردم تا به دانش‌آموزان فقیر و نیازمند هم کمک شود.

*بچه‌ها را بیشتر اوقات به اردو می‌بردم 

نگار مظاهر پور یکی از دانش‌آموزان دبستانی می‌گوید: من اگر وزیر آموزش و پرورش بودم بچه‌ها را بیشتر اوقات به اردو می‌بردم و به بچه‌ها موسیقی آموزش می‌دادم.

وی ادامه می‌دهد: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم، ناظم‌های خوش‌اخلاق در مدارس می‌گذاشتم و مدارس را شبانه‌روزی می‌کردم.

* انتخاب لباس فرم مدارس را به عهده دانش‌آموزان می‌گذاشتم 

نگار طالبی دانش‌آموز دبستانی اظهار می‌داد: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم، انتخاب لباس فرم مدارس را به عهده دانش‌آموزان می‌گذاشتم و خرید لباس مدرسه را اینترنتی می‌کردم.

وی اضافه می‌کند: بعضی درس‌ها را اجازه می‌دادم که خود بچه‌ها درس دهند.

نگار می‌گوید: به بچه‌ها سواد رسانه‌ای یاد می‌دادم و اجازه می‌دادم برای پروژه‌های علمی استفاده از موبایل و تبلت آزاد باشد.

* سعی می‌کردم تا فضای مدرسه را از بی‌روحی و یکدستی در بیاورم

رکسانا طحانی دانش‌آموز هنرستانی می‌گوید: اگر جای وزیر آموزش و پرورش بودم حقوق معلم‌ها را به موقع پرداخت می‌کردم که آنها ناراحتی خود را سر دانش‌آموزان خالی نکنند.

وی ادامه می‌دهد: اگر جای وزیر آموزش و پرورش بودم افرادی را مسؤول می‌کردم تا هر سال کلاس‌های دانش‌آموزان را قبل از شروع مدارس چک کنند و معایب را رفع کنند، چون مدرسه خانه دوم هر دانش‌آموز است و او نیمی از روز خود را در آنجا می‌گذراند پس باید بتواند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کند.

رکسانا اضافه می‌کند: اگر جای وزیر آموزش و پرورش بودم به مناطق محروم سر می‌زدم تا بتوانم از ته دل حال و روز آنها را درک کنم و آنان را در اولویت خود قرار می‌دادم.

وی می‌افزاید: سعی می‌کردم تا فضای مدرسه را از بی‌روحی و یکدستی در بیاورم تا بتوانیم نوجوانان شاد و پر از ایده‌های تازه را در خود پرورش دهد و سعی می‌کردم فضای رقابتی بین دانش‌آموزان ایجاد کنم.

* در هر کلاس درس باید یک پروژکتور و یک کامپیوتر باشد

سجاد سعیدی‌کیا دانش‌آموز کلاس دهم ریاضی فیزیک می‌گوید: اگر به جای وزیر آموزش و پرورش بودم اول از همه یک فکری به حال محیط مدرسه‌ها می‌کردم. حیاط خیلی از مدرسه‌ها کوچک است و کلاس بعضی از مدارس از تجهیزات خیلی کم برخوردار است.

وی اضافه می‌کند: نمازخانه‌های مدارس را به طوری درست می‌کردم که هم نمازخانه، هم سالن تئاتر و هم سالن ورزشی باشد.

سجاد با تأکید بر اینکه در هر کلاس باید یک پروژکتور و یک کامپیوتر باشد، می‌گوید: معلمان مسن را بازنشسته می‌کردم و از معلمان جوان که روش تدریس به بچه‌های نسل امروز را خوب بلد بودند، استخدام می‌کردم.

وی ادامه می‌دهد: هر مدرسه باید در هر ماه دانش‌آموزان را به یک اردوی تفریحی یا علمی ببرد تا دانش‌آموزان از مدرسه احساس خستگی نکنند. تمام مدارس باید ساعت ۸ شروع کنند و ساعت دو و نیم تعطیل شوند.

این دانش‌آموز می‌افزاید: امتحانات باید به این گونه باشد که از موضوعاتی که در کتاب درسی وجود دارد، مطرح کنند و دانش‌آموزان درباره آن موضوع هر چیزی که می‌دانند، بنویسند و معلمان به اندازه کامل بودن آن مطلب به دانش‌آموزان نمره بدهند. البته این نوع امتحان برای درس ریاضی و زبان و عربی و فارسی و علوم شامل نمی‌شود.

* از معلمان امتحان می‌گرفتم

ستایش سعیدی‌کیا خواهر سجاد که دانش‌آموز کلاس چهارم هست نیز می‌گوید: اگر به جای وزیر آموزش و پرورش بودم چندین امتحان از معلمان می‌گرفتم که ببینم معلم خوبی برای دانش‌آموزان هستند یا خیر. اولینش این است که معلم بچه‌ها را دوست داشته باشد و هر وقت برای دانش‌آموزان مشکلی پیش آمد آن معلم مثل کوه پشت دانش‌آموزانش بایستد.

وی ادامه می‌دهد: دومین امتحان این است که معلم فقط برای حقوقش به مدرسه نیاید و کارش را دوست داشته باشد؛ سومین امتحان این است که با دانش‌آموزانش خوب رفتار کرده و برای یک چیز مسخره، دانش‌آموزانش را دعوا نکند و آخرین امتحان نیز باهوش باشد.

ستایش بیان می‌کند: اگر وزیر آموزش و پرورش بودم در تمام مدارس بوفه درست می‌کردم و کلاس‌های مدارس را کوچک نمی‌ساختم. یک آزمایشگاه و یک سالن نمایش می‌گذاشتم و مدارس را بزرگتر می‌ساختم.

به گزارش فارس، درهای مدارس کشور از اول مهر به روی ۱۴ میلیون دانش‌آموز گشوده می‌شود و این دانش‌آموزان که همان آینده‌سازان کشور هستند، حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و باید دید وزیر جدید آموزش و پرورش در برنامه‌های خودش قرار است چقدر به محصلان بها دهد.

این دانش‌آموزان حرف‌های جدی برای گفتن دارند و دوست دارند پشت درهای بسته برایشان برنامه‌ریزی نشود!