محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در سومین مقصد سفرش به اروپا، عصر چهارشنبه ۳۰ مرداد ماه به وقت محلی و پس از سفر به دو کشور فنلاند (+) و سوئد (+) ، وارد اسلو شد و مستقیم از فرودگاه به اقامتگاه سفیر ایران رفت و در جمع ایرانیان مقیم نروژ سخنرانی کرد و به سوالاتشان پاسخ داد. او قرار است در ادامه این سفر به پاریس برود تا با امانوئل ماکرون رئیس جمهور و ژان ایو لودریان همتای فرانسوی خود ملاقات کند.

محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران یکشنبه شب ۲۷ مردادماه در بدو ورود به هلسینکی در جمع خبرنگاران در تشریح دلایل سفرش به این چند کشور اروپایی در شرایط کنونی گفته بود: ارتباطات ما با اتحادیه اروپا ارتباطات مهمی است مخصوصا اینکه اتحادیه اروپا تعهداتی در چارچوب برجام داده است و باید این تعهدات را اجرا کند. لازم است در این زمینه ها با کشورهای اروپایی صحبت شود. همینطور در بحث مسائل منطقه ای، فنلاند، سوئد و نروژ در موضوعات منطقه‌ای ما فعال هستند، سوئد مسؤولیت اولین اجلاس یمن را به عهده داشت، نروژبه دنبال برگزاری اجلاسی درباره افغانستان است و ضرورت دارد در زمینه‌های منطقه‌ای با این کشورها گفت‌وگو‌ شود. (اینجا بخوانید)

وزیر خارجه ایران در مدت حضورش در نروژ قرار است با «ارنا سولبرگ» نخست وزیر، «توربیون رو ایساکسن» وزیر صنعت و تجارت، «هاتفیلدت» رئیس کمیسیون سیاست خارجی و دفاعی پارلمان و «اینه اریکسون سوریده» وزیر خارجه نروژ دیدار و در موسسه امور بین الملل نروژ (نوپی NUPI) سخنرانی کند.

وی در جمع ایرانیان مقیم نروژ گفت: آن یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار که  در سال ۱۳۹۵ از آمریکایی ها گرفتیم، پول همان سلاحی بود که شاه به آمریکا پیش پرداخت کرده بود، هنوز بعد از ۴۰ سال ما قطعات هواپیما، تانک، هلیکوپتر کامل در انباری در آمریکا داریم، ما اجاره انبار را هم می دهیم، ولی اجازه نمی دهند محتویات انبار را به ایران منتقل کنیم.ما در این خصوص یک پرونده در دیوان بین المللی دادگستری داریم که به آن دعوای B-۱  اطلاق می شود. این پرونده دو قسمت دارد که قسمت اول را با آمریکا حل و فصل کردیم، اما قسمت دومش هنوز حل و فصل نشده است.اینها وسایلی است که برای تعمیر به آمریکا داده ایم، اما نگه داشته و به ما نمی دهد.(جزییات بیشتر)

ظریف در این نشست در پاسخ به سوالی درباره اینستکس هم گفت: ایراد اصلی اینستکس این نیست که کار ضعیفی است، ایراد اصلی این است که درست است تلاش می کنند که این هژمونی آمریکا را دور بزنند، ولی هنوز می خواهند از آمریکا اجازه بگیرند که آیا اجازه است هژمونی شما را دور بزنیم. معلوم است که اجازه نمی دهند. (اینجا بخوانید)

*سومین حضور ظریف در اسلو در دوران وزارتش/وزیر خارجه پیشین نروژ دو بار به تهران آمد

سفر به نروژ سومین سفر ظریف در طی دوران تصدی اش در وزارت خارجه است.

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران ۲۴ خرداد ۱۳۹۵ برای شرکت در اسلو فروم به نروژ سفر و ضمن انجام رایزنی‌های دوجانبه با «بورگه برنده» همتای نروژی با دیگر مقامات این کشور از جمله نخست‌وزیر، رئیس پارلمان، رئیس کمیسیون سیاست خارجی و دفاعی پارلمان و نخست‌وزیران پیشین نروژ ابعاد مختلف مناسبات دوجانبه را بررسی کرد.

وزیر خارجه ایران در حاشیه اسلو فروم ۲۰۱۶ با مقامات شرکت‌کننده در این نشست از جمله جان کری وزیر خارجه وقت آمریکا و فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا دیدار و در خصوص برجام به رایزنی پرداخت.

وزیر امور خارجه ایران در سفر خرداد ۱۳۹۵ به اسلو با خانم «ارنا سولبرگ» نخست‌وزیر نروژ دیدار و در خصوص روابط دوجانبه و مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی مورد اهتمام گفت‌وگو و رایزنی کرد. ظریف در این ملاقات با ابلاغ سلام‌های گرم رئیس جمهوری اسلامی ایران به نخست‌وزیر نروژ، دعوت حسن روحانی از وی برای دیدار از ایران را اعلام کرد.

رئیس دستگاه دیپلماسی سال بعد یعنی ۱۳۹۶ نیز برای شرکت در مجمع اسلو ٢٠١٧ و رایزنی با مقامات نروژی دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۶ وارد اسلو شد و در اولین دیدارش با بورگه برنده همتای نروژی در مهمانسرای دولت دیدار و در خصوص مناسبات دوجانبه و مسائل منطقه ای و بین المللی به گفتگو پرداخت.

در پی خروج آمریکا از برجام  وزیر خارجه نروژ در تماس‌ تلفنی با محمدجواد ظریف همتای ایرانی خود ضمن حمایت از تداوم برجام، بر لزوم بهره مندی ایران از منافع این توافق تاکید کرد.

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ۲۳ تیر ماه ۱۳۹۸ در مسیر سفر خود به نیویورک در توقفی کوتاه در نروژ ، در گفت‌وگویی تلفنی با خانم «اینه اریکسون سورایده» همتای نروژی خود در خصوص روابط دوجانبه، برجام و مسائل منطقه‌ای گفت‌وگو و تبادل نظر کرد.

«بورگه برنده» وزیر امور خارجه پیشین نروژ هم دو بار به ایران سفر کرد. وی آبان ماه ۹۳ برای اولین بار سفری به تهران داشت و با ظریف و دیگر مقامات کشورمان دیدار و گفت‌وگو کرد و برای دومین بار در تاریخ ۲۷ مرداد ماه ۱۳۹۵ سفری یک روزه به تهران داشت.

بهمن ۱۳۹۴ در چارچوب ششمین دور مذاکرات سیاسی دوجانبه بین جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی نروژ و به‌ منظور رایزنی با مقامات سیاسی و اقتصادی این کشور پیرامون موضوعات و مسائل دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی، مجید تخت‌روانچی معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه در رأس یک هیأت اقتصادی و تجاری به اسلو رفت.

* نهمین دور رایزنی سیاسی ایران و نروژ

نهمین دور رایزنی‌های سیاسی ایران و  نروژ دوشنبه نهم اردیبهشت ماه سال جاری (۱۳۹۸) در تهران و به ریاست سید عباس عراقچی معاون سیاسی وزارت امور خارجه کشورمان و «توره هاترم» قائم مقام وزارت امور خارجه نروژ برگزار شد.

توره هاترم قائم مقام وزارت امور خارجه نروژ  در این نشست با تاکید بر اراده سیاسی جدی نروژ برای استمرار و فعال نگهداشتن همکاری‌های دوجانبه دو کشور و عاقلانه و موجه خواندن مواضع و رفتارهای ایران در قبال بدعهدی‌ها و خروج تاسف بار آمریکا از برجام گفت: نروژ همواره هماهنگ با اتحادیه اروپا از حفظ و اجرای برجام که متضمن منافع و آثار مثبت به ویژه امنیتی برای کلیه طرف‌ها می‌باشد، حمایت کرده است.

قائم مقام وزارت خارجه نروژ افزود: نروژ کماکان امیدوار است برجام بتواند به یمن تلاش‌های اروپا برای منتفع ساختن ایران و تداوم همکاری ایران، به حیات خود ادامه دهد. انتظار این است که با ایجاد راهکارها و سازوکارهای عملیاتی همچون اینستکس، راه برای همکاری‌های بیشتر در حوزه‌های مختلف اقتصادی هموار شود.

عراقچی تاکید کرد: حمایت‌های سیاسی کافی نیست و اروپا باید برای حفظ برجام هزینه بدهد و گرنه برجام قادر به ادامه حیات نخواهد بود و مسئولیت تبعات آن با ایالات متحده است.

*تبادل اورانیوم طبیعی و غنی شده

از جمله زمینه‌های همکاری ایران و نروژ، کمک این کشور به انتقال اورانیوم خام از قزاقستان به ایران بود. بر طبق مفاد برجام، تهران اورانیوم غنی شده را به خارج از کشور انتقال داد و کیک زرد و همچنین اورانیوم خام تحویل گرفت. حمید بعیدی‌نژاد مدیرکل پیشین امور سیاسی و امنیت بین‌المللی وزارت خارجه و عضو تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران هشتم دی ماه ۹۴ با اشاره به پایان روند انتقال اورانیوم غنی شده و دریافت کیک زرد عنوان کرد: یکی از سخت‌ترین مفاد برجام در یکی از پیچیده‌ترین عملیات نقل و انتقال ذخایر اورانیوم به و از ایران به اجرا درآمد. او با ذکر این نکته که اجرای این عملیات حداقل حاصل دو ماه کار شبانه روزی بود، یادآور شد: اجرای این عملیات پیچیده در هماهنگی با روسیه و قزاقستان صورت گرفت. نروژ و آذربایجان نیز در این عملیات مهم نقش داشتند.

وزارت خارجه نروژ نیز یک روز بعد (نهم دی ماه ۹۴) اعلام کرد که این کشور در انتقال ۶۰ تن اورانیوم خام از قزاقستان به ایران کمک و راستی‌آزمایی کرده است. براساس این اعلام، «اداره حفاظت رادیواکتیو» نروژ در تاریخ ۲۷ دسامبر (۷دی) در انتقال ۶۰ تن اورانیوم خام از قزاقستان به ایران کمک و راستی‎‌آزمایی کرده‌ است.

ظریف در سفری که خرداد ۱۳۹۵ به اسلو داشت در دیدار با  رئیس و تعدادی از اعضای کمیسیون سیاست خارجی و دفاعی پارلمان نروژ  با قدردانی از نقش مثبت نروژ در اجرای بخشی از توافقات برجام (تبادل اورانیوم طبیعی و غنی‌شده) و برشمردن زمینه‌های متعدد گسترش روابط دو کشور در مرحله پسابرجام، ابراز امیدواری کرد روابط دو کشور در همه زمینه‌ها گسترش یابد.

* امیدواری برای الحاق به اینستکس

گرچه در بیانیه‌ای که هفتم تیرماه هفت کشور اروپایی (اتریش، بلژیک، فنلاند، هلند، اسلوونی، اسپانیا و سوئد) اعلام کردند که قصد دارند به سازوکار مالی اینستکس بپیوندند، نامی از نروژ نبود، اما «اریکسون سوریده» وزیر امور خارجه نروژ در دیدار هشتم خرداد ماه سال جاری اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران به ریاست حشمت الله فلاحت پیشه رئیس سابق این کمیسیون با اعلام حمایت مجدد این کشور از برجام و ابراز نگرانی از برخی تحولات اخیر در منطقه عنوان کرده بود: نروژ امیدوار است که همه طرف‌های درگیر در تحولات منطقه با خویشتنداری به کاهش بیش از پیش تنش‌های موجود در منطقه حساس کمک کنند.

وزیر خارجه نروژ همچنین با اشاره به بررسی سازوکار اینستکس توسط دولت این کشور برای الحاق به آن ابراز امیدواری کرد با فراهم شدن زمینه‌های لازم  حضور شرکت‌های نروژی در ایران استمرار یافته و دو کشور در زمینه‌های مورد علاقه فیمابین همکاری‌های اقتصادی را نیز بیش از گذشته توسعه دهند.

 رئیس و اعضای کمیسیون ‏سیاست خارجی مجلس نروژ نیز در دیدار هیأت پارلمانی ایران با اشاره به اشتیاق شرکت ‌های نروژی برای حضور در بازار ایران به خصوص در بخش شیلات و انرژی‌های پاک ابراز ‏امیدواری کردند کانال‌های مالی اروپا برای حفظ روابط تجاری با کشورمان هر چه زودتر ایجاد شود.

«لارس نوردروم» سفیر نروژ در تهران خرداد ۱۳۹۷ درباره موضع نروژ در قبال خروج آمریکا از برجام گفته بود: نروژ تابع قانون اتحادیه اروپاست، بنابراین باید تعهدات نروژ در قبال برجام ادامه یابد. اگرچه دولت نروژ آشکارا تأسف خود را از تصمیم دولت آمریکا برای خروج از برجام اعلام کرده است، اما شرکت‌های نروژی که در آمریکا فعال هستند، دیگر از ترس تحریم‌های این کشور قادر به صادرات فناوری‌های خود به ایران نخواهند بود.البته همچنان شرکت‌های کوچک نروژی در ایران حضور دارند و امیدواریم که آن‌ها حتی تحت رژیم تحریم‌ها به حضور خود ادامه دهند؛ اما در مجموع روابط ایران و نروژ به‌ ویژه در حوزه انرژی تحت تأثیر تحریم‌ها قرار خواهد گرفت.

* تردید نروژ برای پیوستن به ائتلاف دریایی آمریکا

پس از آنکه بحث ائتلاف دریایی آمریکا مطرح شد ، مقامات نروژی علیرغم «مثبت» خواندن طرح آمریکا جهت ایجاد یک ائتلاف برای حفاظت از آبراهه‌های بین‌المللی نزدیک ایران و یمن، تاکید کردند که درباره ایفای نقش عملی نروژ در این ائتلاف تردید وجود دارد. یک مقام نیروی دریایی نروژ دهم مرداد ماه سال جاری با بیان اینکه تصمیم دولت در مشارکت احتمالی در طرح ائتلاف دریایی آمریکا را اجرا خواهند کرد، اما از بررسی گزینه‌های جایگزین برای حضور در تنگه هرمز خبر داد.

* پیشینه روابط ایران و نروژ

 روابط سیاسی ایران و نروژ به سال ۱۲۸۴ شمسی(۱۹۰۵ میلادی) برمی‌گردد. همزمان با اضمحلال اتحادیه سوئد- نروژ در سال ۱۹۰۵ ابتدا سفیر ایران در روسیه و پس از تاسیس سفارت ایران در استکهلم در سال ۱۲۸۹ شمسی(۱۹۱۰ میلادی) سفرای ایران در سوئد در نروژ آکردیته بودند. در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۴۲ شمسی (۱۹۶۳ میلادی) سفارت ایران در اسلو توسط «عبدالحسین مفتاح» تاسیس و او تا آذر ۱۳۴۳ سفیر دولت ایران در نروژ بود و بعد از آن روابط دیپلماتیک بدون واسطه بین دو کشور برقرار شد.

 از سال ۱۳۴۲ که روابط دیپلماتیک بین دو کشور برقرار شد تا سال ۱۳۵۷ و پیروزی انقلاب اسلامی روابط دوجانبه سیاسی بین ایران و نروژ به بالاترین سطح ممکن ارتقا یافت، به نحوی که در سال ۱۳۵۰ شمسی «اولاف پنجم» پادشاه نروژ به ایران سفر و در همان سال در پاسخ به این سفر، پادشاه ایران نیز برای دیدار متقابل به نروژ رفت. در طول این ۱۵ سال ‏هیأت‌های سیاسی  مختلفی در سطح وزیر‏‏، معاونان و مدیران کل از وزارت خارجه‌های دو کشور از کشورهای یکدیگر دیدار کردند که از جمله سفر دبیرکل وزارت امور خارجه نروژ به تهران در اسفند ۱۳۵۳ بود.

روابط سیاسی ایران و نروژ در طول ۴ دهه پس از انقلاب اسلامی شاهد فراز و فرودهایی بوده و روابط سیاسی نروژ با ایران تحت تاثیر سیاست کشورهای بزرگ اروپایی بوده است. از سال ۱۳۹۳ و بعد از توافق ژنو روند تبادل هیأت‌های سیاسی بین ایران و نروژ شتاب گرفت و سفرها در دو بعد دوجانبه و شرکت در اسلو فروم انجام شد.

نهاوندیان رئیس دفتر رئیس جمهور خرداد ۱۳۹۳، معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست خرداد ۱۳۹۴، ظریف وزیر امور خارجه خرداد ۱۳۹۵، شهیندخت مولاوردی معاون رئیس جمهور در امور خانواده و زنان آذر ماه ۱۳۹۵، ظریف وزیر امور خارجه خرداد ۱۳۹۶، علی‌اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی خرداد ماه ۱۳۹۷ از جمله مقاماتی بودند که در پنج سال اخیر به اسلو سفر کردند.

بر همین اساس،  «بورگه برنده» وزیرخارجه نروژ آبان ۱۳۹۳ و همچنین مرداد ۱۳۹۵ به تهران سفر و  «پرسندبرگ» وزیر شیلات نروژ هم آبان ماه ۱۳۹۵ به تهران آمد.

در مهر ماه سال گذشته (۱۳۹۷) نیز حسن روحانی و خانم «سورنا سولبرگ» نخست‌وزیر نروژ در حاشیه نشست مجمع عمومی در نیویورک با یکدیگر دیدار و گفت‌‌وگو کردند.

*نروژ سرزمین «هزار خلیج»

پادشاهی نروژ واقع در نیمکره شمالی و جزو کشورهای اروپای شمالی و اسکاندیناوی با مساحتی بالغ بر ۳۸۵٬۲۵۲ کیلومتر مربع شصت و یکمین کشور جهان به لحاظ وسعت و جمعیتی بالغ بر پنج میلیون و یکصد و سه هزار نفر از مشرق دارای یک نوار طولانی مرزی با سوئد بوده و همچنین از شمال شرق با فنلاند و روسیه و از جنوب با تنگه اسکاژراک هم‌مرز است. سواحل نروژ طولانی است و به اقیانوس اطلس و دریای بارنتز متصل است. این کشور به دلیل دارا بودن خلیج‌های فراوان به کشور «هزار خلیج» شهرت دارد.

نروژ به پایتختی اسلو به ۲۱ ایالت تقسیم شده و زبان نروژی متعلق به گروه شمالی زبان ژرمانیک است و به زبان‌های سوئدی و دانمارکی بسیار نزدیک است.

مردم نروژ از نژاد اسکاندیناوی از تبار وایکینگ‌ها و از شاخه ژرمن‌ها هستند و ۸۳٫۶ درصد آنها مسیحی هستند که ۷۹٫۴ درصد آن مربوط به پیروان آیین لوتری می‌شود.

«هارالد پنجم» از دودمان شولسویگ هولشتاین سوندربورگ گلوکسبورگ در حال حاضر پادشاه نروژ است.

اقوام شمالی اروپا معروف به وایکینگ‌ها که قومی دریانورد بودند از اواخر قرن هشتم شروع به توسعه قلمرو خود کرده و در قرن نهم میلادی پادشاهی نروژ را ایجاد کردند. در قرن سیزدهم و چهاردهم میلادی این کشور در اوج قدرت خود بود، به نحوی که از آن به عنوان دوران طلایی نروژ یاد می‌شود؛ ولی پس از شیوع مرگ سیاه یا طاعون مرگبار در سال ۱۳۴۹ میلادی در اروپا، جمعیت نروژ نیز به نصف تقلیل یافت و این کشور به تدریج تضعیف شد و در سال ۱۳۹۷ میلادی به بخشی از اتحادیه دانمارک، سوئد و نروژ با حاکمیت دانمارک تبدیل شد.

* نگاهی کوتاه به ساختار سیاسی نروژ

نظام سیاسی نروژ مشروطه سلطنتی با دموکراسی پارلمانی است که پادشاه در آن نقش اجرایی و مسؤولیتی ندارد.قدرت اجرایی در دست دولت است و پادشاه یک مقام تشریفاتی است. پادشاه فرمانده ارتش و دارای بالاترین درجه نیروهای مسلح است و همچنین رئیس رسمی کلیسای نروژ است. پادشاهی در نروژ موروثی است.
طبق اصل ۴۹ قانون اساسی نروژ، قوه مقننه متعلق به مردم است تا خواسته‌های خود را از طریق نمایندگان منتخب در پارلمان اعمال کنند. تعداد اعضای پارلمان نروژ ۱۶۹ نفر است که هر چهار سال یک بار انتخاب می‌شوند. جلسات پارلمان علنی است و متن مذاکرات آن منتشر می‌شود، مگر در مواردی که با رای اکثریت تصمیم به جلسه غیرعلنی گرفته شود. پارلمان حق استیضاح و انحلال دولت را دارد.
قدرت اجرایی کشور در دست دولت است. هیأت دولت دارای ۲۱ عضو شامل نخست وزیر و وزیر است.دولت و حزب حاکم براساس رای مردم در انتخابات پارلمانی انتخاب می‌شود و حزبی که بیشترین رای را در انتخابات پارلمانی به دست آورده می‌تواند به تنهایی یا در ائتلاف با احزاب دیگر حائز اکثریت در پارلمان شود. پادشاه رئیس حزب را دعوت به تشکیل دولت می‌کند. دولت در برابر پارلمان مسؤول است و در صورتی که پارلمان به ترکیب دولت رای اعتماد ندهد، دولت باید استعفا بدهد.

نروژ تاکنون یک بارعضو غیر دائم شورای امنیت بوده است (۲۰۰۳-۲۰۰۱) و تنها کشور اسکاندیناوی و یکی از چهار کشور اروپای غربی (علاوه بر لیختن اشتاین، سوئیس و ایسلند) است که عضو اتحادیه اروپا نیست. پیشنهاد عضویت نروژ در اتحادیه اروپا تاکنون ۲ بار در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۹۴ به رفراندوم عمومی گذاشته شده، ولی با رای اکثریت مردم نروژ رد شده است. با توجه به شرایط اقتصادی مطلوب نروژ و بحران اقتصادی نسبی در اعضای اتحادیه اروپا دولت کنونی نروژ درحال حاضر قصد طرح عضویت این کشور در اتحادیه اروپا را ندارد. نروژ از متحدان نزدیک آمریکا و ائتلاف غرب است و نیروهای نروژ در قالب ناتو همکاری فعالی با این ائتلاف دارند.

نروژ پس از کسب استقلال از سوئد در سال ۱۹۰۵ سیاست خارجی مبتنی بر بی‌طرفی را در دستور کار خود قرار داد و در جنگ جهانی اول بی‌طرف بود. ولی با آغاز جنگ جهانی دوم علیرغم اعلام بی‌طرفی به اشغال آلمان نازی درآمد و پس از پایان جنگ به ناتو پیوست.

سیاست خارجی نروژ علاوه بر نقش میانجی‌گرانه در عرصه بین‌المللی بر محورهای ارائه کمک‌های توسعه‌ای به کشورهای فقیر، حمایت از اهداف و برنامه‌های سازمان ملل و نهادهای وابسته به آن، همکاری نزدیک با ناتو و کشورهای نوردیک (مجموع کشورهای شمال اروپا (اسکاندیناوی) و اقیانوس اطلس که دارای قرابت فرهنگی بسیار هستند) بنا شده است.

به گزارش فا‌رس، نروژ در سال ۱۹۴۵ به عضویت سازمان ملل متحد درآمد و «تریگولی» اولین دبیرکل سازمان ملل نیز از این کشور انتخاب شد، این کشور تاکنون یک بار (۲۰۰۳-۲۰۰۱) عضو غیر دائم شورای امنیت بوده و تنها کشور اسکاندیناوی است که عضو اتحادیه اروپا نیست. پیشنهاد عضویت این کشور در اتحادیه اروپا دو بار در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۹۴ به رفراندوم عمومی گذاشته شد، ولی با رای اکثریت مردم این کشور رد شد.

البته با توجه به شرایط اقتصادی مطلوب نروژ و بحران اقتصادی نسبی در اعضای اتحادیه اروپا، دولت کنونی نروژ در حال حاضر قصد طرح عضویت در اتحادیه اروپا را ندارد. با این حال، علی‌رغم عدم عضویت در اتحادیه اروپا، این کشور دارای روابط نزدیکی با اعضای اتحادیه اروپاست و از متحدان نزدیک آمریکا و ائتلاف غرب به شمار می‌رود و نیروهای نروژ در قالب ناتو همکاری فعالی با این ائتلاف دارند.

این کشور در حال حاضر در ۵۲ سازمان و تشکیلات جهانی عضویت دارد و با کشورهای شمال اروپا اتحادیه تجارت آزاد (افتا) را تشکیل داده و مهمترین همکاری‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود را با شورای نوردیک که شامل نروژ، سوئد، دانمارک و ایسلند است هماهنگ می‌کند. نروژ عضو ۳۲ ائتلاف و سازمان منطقه‌ای است.