همیشه در بهترین شرایط گذشته وقتی از کمبود شدید راه‌های ارتباطی مازندران گفته می‌شد، برخی از ارزشمندی اراضی مستعد این استان می‌گفتند که حیف است از زیر بار تولید محصولات استراتژیک خارج شوند و به زیر بار عبور و مرور در آیند، اما هیچ کسی نیست که نداند اساس توسعه یک کشور، استان و شهر به توسعه راه‌های ارتباطی برای تسهیل و تسریع روند رشد تحرکات سازنده و کاهش هزینه‌هاست و نباید از نقش اساسی آن غفلت کرد.

راه، نای تنگ تنفس مازندران

برای ورود به مازندران پنج راه ارتباطی به این استان وجود دارد که سه راه آن به پایتخت شامل: کندوان، هراز و سوادکوه، یک راه از گیلان و یک راه نیز از خراسان به مازندران می‌باشند.

سه راه پایتخت به مازندران از راه‌های پرترافیک هستند که در انتقال مسافران به این استان، رکورددارند.

سالانه تنها در ایام تعطیلات، بیش از ۲۵میلیون مسافر وارد این استان می‌شوند و مازندران را از استان‌های ممتاز در گردشگرپذیری قرار می‌دهند.

به اعتراف همه مردم و مسئولان و حتی مسافران این استان نیز، راه‌های ارتباطی مازندران بهیچوجه توان عبور و تمشیت این حجم از مسافران را ندارد و ترافیک در ایام تعطیلات نوروز و تابستانی آنچنان خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود که گاهی مدت توقف در ترافیک بین شهری به چند ساعت نیز بالغ می‌شود و این در شرائطی است که خود مسئولان این استان نیز از عمق معضل مطلع‌اند و اقدامی جز تاثر و تاسف انجام نمی‌دهند.

از مهم‌ترین زیرساخت‌های مورد نیاز گردشگری مازندران برای توسعه فعالیت‌های خود، همین معضل راه‌های بین شهری است، ضمن آنکه نباید قفل شدن شهرها در این تعطیلات را ناگفته گذارد.

حسین اقدمی‌پور، که اهل تنکابن و کارمند دولت است، سفر درون استانی برای مازندرانی‌ها در بهار و تابستان را بدترین سفر به لحاظ اتلاف وقت می‌داند و می‌گوید: از تنکابن تا ساری که مرکز مازندران است، در ایام عادی سه ساعت است، اما در بهار و تابستان، که مسافران به مازندران می‌آیند، این مدت به بیش از دو برابر می‌رسد و این مشکل عموم مردم اعم از مسافران و ساکنان است.

آتش‌زدن بهترین سرمایه مسافران

عباس امامیان‌فر، راننده مسیر چالوس به بابل، ترافیک در روزهای نوروزی در جاده‌های غرب مازندران را بسیار پرحجم و وقت‌گیر و خسته‌کننده توصیف کرد و گفت: راهی را که به طور معمول باید یکساعته رفت در این ایام دو ساعت و گاهی دو ساعت و نیم طول می‌کشد.

این راننده اضافه کرد: این‌طوری که آمار می‌دهند اگر در تعطیلات نوروزی تنها ۱۰میلیون مسافر به مازندران سفر کنند، اتلاف وقت‌شان پشت ترافیک به دو ساعت برآورد شود، بیش از ۲۰میلیون ساعت بهترین وقت مسافران، که باید صرف رفع خستگی‌شان شود، در این ترافیک‌های تنش‌آور تلف می‌شود.

وی توجه مسئولان کشور به معضل راه‌های بین شهری و درون شهری مازندران را ناچیز دانست و گفت: واقعاً مقامات کشوری بویژه آقای رئیس جمهور باید به این مشکل عمومی توجه کنند و در یک روز نوروزی بوسیله خودرو به مازندران سفر کنند تا به این درد جدی مسافران و ساکنان مازندران آگاهی یابند تا شاید کاری برای این معضل سال‌های سال این استان زیبا بکنند.

کمربندی‌ها، زخم ذلال شهرهای مازندران

در اغلب شهرهای مازندران، یا کمربندی وجود ندارد و یا با گسترش دامنه شهری متناسب با جمعیت، این کمربندی‌ها امروزه به یکی از خیابان‌های شهری مبدل شده‌اند. بدین جهت، شهرهای این استان به‌خصوص در ایام تعطیلات، دچار کلاف تودرتوی ترافیک می‌شوند که بخش اعظم آن را ماشین‌های عبوری و وانت‌ها و کامیون‌ها تشکیل می‌دهند.

بسیاری را نظر بر این است که مازندران به معنای واقعی کلمه جز چند شهر آن، فاقد کمربندی هستند و این موضوع باعث شده تا گره‌های ترافیکی آن قابل گشوده شدن نیستند و هزینه خود را بر مردم و مسافران تحمیل می‌کنند که چیزی جز میلیونها ساعت هدررفت بهترین سرمایه مردم که وقت‌شان است، می‌باشد و برای این مشکل بزرگ باید بزرگان کشور فکر اساسی کنند.

بدون تردید، یکبار هزینه کردن برای این معضل ملی، مردم کشورمان را از مشکلات و مصائب سفرهای مفرح‌شان به زیباترین استان کشور یعنی مازندران، رهایی می‌بخشد.