جبار آذین منتقد سینما در خصوص سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر و ارزیابی آن گفت: آنچه که تحت عنوان جشنواره ملی فجر برگزار می شود به لحاظ ماهیت، محتوا و اهداف هیچ ارتباطی با جشنواره بین المللی فیلم فجر سابق ندارد؛ این مراسم به تعبیر من یک “جشنپاره” از دو “جشنپاره ای” است که حاصل تکه پاره جشنواره فیلم فجر سابق است، از همین رو در دوره هایی که این جشنپاره برگزار می شود افزون بر این که ارتباط مضامین، معنایی و اجرایی با جشنواره پیشین معتبر و آبرومند سابق فیلم فجر ندارد، تبدیل به محفل و بزمی بودجه بر باد ده شده است، بدون هیچ گونه دستآورد سینمایی و فرهنگی که متاسفانه با بهره برداری سالم و ناسالم از بیت المال اجرا می گردد.

وی افزود: به همین دلیل این جشنپاره از بنیاد دچار اشکال است با این حال سینماگران و علاقمندان تولید آثار سینمایی چون در حال حاضر محفل و فضای دیگری برای جمع شدن و تعامل ندارند به ناچار آثار خود را در این جشنپاره به نمایش در می آورند، از سوی دیگر به دلیل اهمال ها، غفلت ها و سینما ناشناسی برخی از نامدیران سینما، اوضاع مدیریتی و مناسباتی سینما و به تبع آن جشنپاره ها بهم ریخته و فضا به گونه ای ناسالم شکل یافته است که باندهای ناسالم مانند مافیا و قبیله پول شویان در عرصه سینما فعال هستند و تاسف بار این که این عناصر و عوامل با نفوذ پول و نظر خود در چگونگی شکل یافتن جشنپاره و حتی گزینش هیات های انتخاب و داوری و مهم تر انتخاب برترین های جشنپاره تاثیر گذارند، به همین دلایل جشنپاره موسوم به فیلم فجر امسال هم در ادامه دو جشنواره اخیر سازمان اشتباهی سینمایی به جز آن که اوضاع سینما را به سوی سقوط و انحراف بکشاند دستآوردی نداشته است به ویژه که دخالت ها و اعمال نظرهای برخی از سیاسیون و اقتصادیون در برپایی و برگزاری آن دخیل است و به جای انتخاب به راستی بهترین و ارزنده ترین آثار سینمایی فیلم هایی گزینش شده و می شوند که بیش از آن که فرهنگی، هنری و سینمایی باشند رویکرد سیاسی و جناحی دارند، با این اوصاف آن چه که تحت عنوان جشنواره توسط سازمان موسوم به سینمایی برگزار می شود نه تنها در جهت رشد و ارتقا سینما که در مسیر سقوط ارزش ها و آرمان های اجتماعی و ترخیب دستآوردهای سینما در ۴۰ سال اخیر است؛ روزگاری جشنواره فیلم فجر ویترین و آیینه سینمای ایران برای تعامل و اتفاق نظر بود ولی اکنون به آوردگاه سلیقه ای و سیاسی گروه های مختلف تبدیل شده و این یکی دیگر از آفت های بزرگ جشنپاره ها و سینمای ایران است.

این منتقد سینما اظهار داشت: از آن جا که جشنپاره فیلم فجر یک گردهمایی دولتی است مشخصا عوامل و عناصری برای انتخاب فیلم ها و داوری گزینش می شوند که از فیلتر نگاه سیاسی دولت عبور کرده باشند و واضح است که همه نگاه های عوامل دولتی در عرصه فرهنگ در مسیر خواست مردم نیستند و به تبع انتخاب های این دو گروه، یعنی داوری و هیات انتخاب هم از این مدار خارج نیست.

جبار آذین در پایان گفت: پاره دوم جشنواره فیلم فجر سابق با عنوان جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار می شود، این جشنپاره هم هیچ گونه ارتباطی با اهداف و ویژگی های جشنواره فیلم فجر ندارد و صرفا بزمی شبه اشرافی برای حیف و میل میلیاردی پول مردم و اموال ملی است؛ در واقع هردو جشنواره با تخریب جشنواره بین المللی فیلم فجر سابق نه تنها خدمتی به سینما و سینماگران نکرده اند که سینمای بیمار کشور را به جای معالجه و درمان بیش از گذشته دچار انواع بیماری ها کرده اند.