شهید ابراهیم هادی فرمانده گروه چریکی شهید اندرزگو که در ۸ سال جنگ تحمیلی به شهادت رسید و مفقودالاثر شد نامیست آشنا برای کسانی که پس از جنگ به دنیا آمده‌اند. ابراهیم هادی معروف به “سردار کمیل” و “پهلوان بیمزار” با کتاب خاطراتش به نام “سلام بر ابراهیم” تا کنون افراد زیادی را به طرز معجزه آسایی متحول نموده است. ابراهیم هادی همانند یک پدر مهربان و هدایتگر چراغ راه نسلی شده که بیشتر از هر چیزی به افرادی با مشخصات شخصیتی او نیاز دارند.

این شهید والا مقام در ۲۲ بهمن ماه سال ۱۳۶۱ در منطقه ی فکه پس ۵ روز مقاومت و ایثار در برابر رژیم بعثی عراق در عملیات والفجر ۵ شهید و مفقودالاثر شد.

شهید ابراهیم هادی در خاطراتش همگانی شدن پیاده روی اربعین را پیش بینی کرده و گفته بود روزی می رسد که مردم دسته دسته از این جاده ها به کربلا می روند.

بخشی از متن کتاب خاطرات شهید در رابطه با رونق گرفتن پیاده روی اربعین را بخوانید:

اولین سال جنگ بود که چند تایی از بچه های گروه اندرزگو به سمت یکی از ارتفاعات شمال منطقه گیلان غرب رفته بودند. آن زمان پاسگاه مرزی دست نیروهای بعثی بود و با خیال راحت در جاده ها رفت و آمد می کردند. بچه ها به بالای تپه ای که مشرف به مرز بود، رسیدند. ابراهیم مثل همیشه کتاب دعایش را باز کرد و با نوای زیارت عاشورای او همه بچه ها دم گرفتند و صدای زمزمه شان در فضا پیچید.

بچه ها با نگاهی حسرت آلود به مناطق اشغالی نگاه می کردند، یکی از آنها رو به ابراهیم کرد و گفت: چطور این بعثی ها باید به راحتی آنجا تردد کنند و ما…

یعنی می شود یک روزی برسد که مردم ما هم از روی این جاده ها به خانه ها و شهرهای خودشان بروند. ابراهیم که این حرف ها را شنید، گفت: «این حرفا چیه که میزنی، یه روزی می رسه که مردم از همین جاده ها دسته دسته می رن کربلا.»

آن مرز جایی نبود جز مرز خسروی و حالا سال ها از آن روزها گذشته بود که بعضی از باقی مانده بچه های آن روز به اتفاق هم به سمت کربلا حرکت می کردند که در پیاده روی اربعین شرکت کنند. یاد همان حرف های ابراهیم افتادند که می گفت: یه روزی می رسه که مردم از همین جاده ها دسته دسته می رن کربلا.