یکى از اصلی‌ترین نیازهای اساسی هر جامعه احساس آرامش و امنیت است که کوچک‌ترین خلاء آن باعث از هم‌پاشیدگی و گسستن نظام اجتماعی می‌شود.

پایه‏‌هاى امنیت بر عهده نیروى انتظامى نهاده شده که وظایف و مأموریت‏‌هاى خطیرى در فرایند تأمین امنیت پایدار و همه‌‏جانبه برعهده دارد؛ مظهر عدالت، مبارزه با ظلم و قانون‌‏گریزى است.

برخوردارى از امنیت در زندگى اجتماعى بر کسی پوشیده نیست؛ سایه‌های بی‌قانونی جز کابوس‌های وحشتناک چیز دیگری به دنبال نخواهد داشت و این نیاز باعث شده همه تمدن‌ها از دیرباز به دنبال امنیت و آرامش باشند. تلخ‌‏کامى، رکود، ناتوانى و نومیدى انسان در زندگى فقط بخش کوچکی از نداشتن امنیت است.

احساس مصونیت در برابر هرج و مرج و اعمالی که جامعه را به مخاطره می‌‏افکند نگرانی‌هایی است که افکار آدمی را دچار تشنج می‌کند و نمی‌گذارد از زندگی لذت کافی و وافی را ببرد؛ در اینجاست که به نقش بی‌بدیل نیروى انتظامى پی خواهیم برد، ارگانی که نقش و کارکردى جدى در تحقق امنیت خواهد داشت.

دین مبین اسلام، امنیت را یکى از اصول بشری و عنصرى ضرورى در بهره‏ورى از مواهب زندگی که زمینه‏‌ساز تکامل و ارتقاى انسان‌هاست شمرده و به عنوان یکى از مقدس‌‏ترین آرمان‏‌هاى بشرى و الهى یاد کرده است.

ابر مردانی سبز پوش که با قدم‌های استوارشان نمی‌گذارند حتی ثانیه وزش ناگواری روح ما را آشفته کند و این شعر را برایم تداعی می‌کنند که؛ در مسلخ عشق جز نکو را نکشند، این بزرگ مردان که رمز بقا و ثبات ما هستند بدون بی‌اعتنایی به رنگ و لعاب دنیا با گمنامی، اندیشه‌های ناب شان را خالصانه در بازار فداکاری نثار می‌کنند.

اگر در این لحظه با آسوگی خاطر و خیالی فارغ بال به تیراندازی لاس وگاس نگاه می کنیم و یا به جنگ های که در این ثانیه در دنیا اتفاق می افتد و آسوده چای می نوشیم،  فقط  مدیون انسانهایی است که اسم و رسمشان را از خون شهدا گرفته اند و درجه های روی دوش شان را از امام زمان می خواهند.

سمنه قلی پور