ایشان در یک سالگى پدرش را که از نوابغ گویندگان اسلامى در ایراد سخنرانى هاى مذهبى و خطابه و از لحاظ اخلاق، تقوى و پرهیزگارى زبانزد خاص و عام بود از دست داد و دوران کودکى را با سرپرستى مادر پشت سر گذاشت.

وى از‌‌‌ همان سنین کودکى و نوجوانى بسیار عاطفى و علاقه مند به حوزه‌هاى علمیه، عالمان دینى و حضور در جلسات مذهبى بود، لکن به رغم علاقه شدیدى که به فراگیرى علوم اسلامى داشت به خاطر شرایط و اقتضاى زمان به تحصیل در دبستان و دبیرستان پرداخت که طى این دوران به دلیل استعداد سرشار و انضباط عالى همواره مورد توجّه و احترام دوستان و معلمان بود.

آیت‌الله واعظ‌ طبسى در شانزده سالگى به حوزه علمیه وارد شد و دروس مقدماتى، سطوح متوسطه و عالیه و خارج را به طور جدّى دنبال کرد و از محضر اساتید و عالمان برجسته اى همچون آیات عظام و حجج الاسلام والمسلمین خالقى، جاویدى، ادیب نیشابورى، حاج سید احمد مدرس یزدى، حاج شیخ مجتبى قزوینى و میلانى بهره‌مند گردید، به طورى که مرحوم حضرت آیت‌الله العظمى بروجردى وى را طلبه اى خوش فکر و به عنوان زبان حوزه‌هاى علمیه دانسته و با تقدیر و تفقد از ایشان نام مى بردند.

وى همراه با حدود سی سال کار علمى دقیق و پیگیر، چندین دوره دروس منطق، اصول، معالم، قوانین، رسائل و کفایه را تدریس نمود که کلاسهاى درس ایشان با استقبال گرم طلاب مواجه بود.

آیت‌الله واعظ‌ طبسى در دوران تحصیل و تدریس خویش بر مبانى حضرت امام خمینى (ره) و بعضاً مرحوم آیت‌الله العظمى نائینى، مرحوم آیت‌الله العظمى خویى و مرحوم آیت‌الله العظمى حکیم توجّه خاص داشته و در ادبیات، منطق، معانى و بیان و اصول داراى نوشته هایى است که در آینده به چاپ خواهد رسید و مورد استفاده حوزه هاى علمیه قرار خواهد گرفت.

آیت‌الله واعظ‌ طبسى از ۱۲ یا ۱۳ سالگى با سیاست آشنا بود و در ۱۵ یا ۱۶ سالگى چه در دبیرستان و یا حوزه علمیه و منزل مسائل سیاسى را دنبال و مطرح مى‌کرد.

وى با احساس نفرت عیمقى که از رژیم پهلوى در خود احساس مى کرد، خشم و کینه‌اش را به اشکال مختلف ابراز مى نمود و پس از گذشت یکى دو سال از شروع درس در حوزه علمیه با سخنرانى هاى خویش مبارزه اى هدفمند و جهت دار را علیه دستگاه حاکم آن زمان آغاز کرد، تا جایى که چندین بار بخاطر همین سخنرانى‌ها ممنوع المنبر و یا به زندان کشانده شد، لکن این مبارزه مقدس را تا پیروزى انقلاب شکوه‌مند اسلامى ایران به رهبرى امام خمینى (ره) ادامه داد و همیشه یار و یاور اسلام و نظام اسلامى براى خدمت به جامعه اسلامى بود.

وى در دیدارى که با امام راحل (ره) داشت، معظم‌له در مورد ایشان فرمود: «من به شما از دو حیث ارادت دارم، به‌خاطر خودتان و به خاطر مرحوم والدتان، چه بسیار افرادى غیرمسلمان بودند که تحت تأثیر منطق و کلام مؤثر و پرجاذبه او به اسلام مشرف شدند و در کشورهاى عربى موقعیت ویژه اى داشت».

آیت‌الله واعظ‌ طبسى پس از پیروزى انقلاب شکوهمند اسلامى همواره به عنوان یکى از استوانه هاى نظام مقدس مورد توجّه قرار داشته و از سوى امام خمینى (ره) به عنوان نماینده معظم له در استان خراسان و تولیت آستان قدس رضوى منصوب و پس از رحلت آن بزرگوار، این حکم از سوى رهبر معظم انقلاب اسلامى و ولى امر امت اسلام تأیید شد.

وى علاوه بر خدمت در بارگاه مقدس رضوى در نهادهاىی همچون مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان رهبرى عضویت و ریاست حوزه علمیه خراسان را به عهده داشت.