وجود بیش از یک هزارو ۱۰۰کیلومتر نوار ساحلی و مرز آبی با همسایگان خلیج فارس از دیرباز موجب رونق تبادلات تجاری گسترده ملوانان هرمزگانی شده براین اساس هزاران دریانورد و جاشوی هرمزگانی که اغلب روزهای عمر خود رابر روی دریا و کرانه بی کران می گذرانند به واسطه داد و ستدهای خرد و کلان با کشورهای همسایه نسبت به واردات کالا به کشور اقدام می کردند.

بخش اعظمی از کالاهای وارداتی توسط دریانوردان اغلب اقلام مصرفی و پوشاک هستند که یا مصرف ملوانان می شد و یا آنکه به صورت خرد در بازارهای مرزی عرضه می شد؛ با احتساب این اصل مبادلات مرزی از گذشته های دور در هرمزگان و سایر استان های جنوبی رونق داشته که به واسطه محرومیت در سواحل خلیج فارس، استفاده از کالاهای خارجی بیشتر از سایر نقاط کشور به چشم می آید.

کنترل مرزها و محدودیت واردات انواع کالای خارجی در دهه های اخیر همچنین محدویت های ناعادلانه در ته لنجی موجب شده تا عده ای برای تامین معیشت خود دست به وارد کالاهایی بزنند که تا چندی پیش در سبد مصرفی خانوارها قرار داشت؛ واردات جزئی برخی کالاهای خاص توسط ملوانان دندان طمع حرص ورزان به این ظرفیت را تیز کرد و به جای رونق زمینه های دریانوردی نسبت به واردات کالاهای ممنوعه به نام ملوانان و کام سودجویان پایتخت نشین گسترش یافت.

محدودیت های گمرکی و تشدید کنترل مرزها از یک سو و طمع ورزی سودجویان از سوی دیگر موجب شد تا آب های خلیج فارس شاهد جولان قاچاقچیانی شود که خود مهره ای دست چندم به شمار می رفتند و قاچاق افسار گسیخته انواع کالاها صورت گیرد.

در هجوم موریانه وار کالاهای قاچاق به کشور، واردات زیرزمینی سیگار یکی از ثابت ترین زمینه های پرسود قاچاقچیان است که در طول دهه های متمادی بر قدرت و شدت خود باقی مانده و با وجود برخوردهای قضایی و بازدارنده از میزان آن کاسته نشده است.

سود هنگفت قاچاق سیگار موجب شده تا دندان طمع راحت طلبان از این زمینه کاسته نشود و قاچاق سیگار به روال خود را دنبال کند.

دو دهه گذشته بسیاری از خانواده های کم بضاعت یا زنان سرپرست خانوار که توان تامین مایحتاج خود را نداشتند برای امرار معاش خانواده تن به این راه پرتلاتم می دادند و در روزهای گرم دریا و سرمای سوزان آب های خلیج فارس سوار بر قایق های تندرو مسیر قشم تا بندر را با محموله های سیگار را با خود به بندرعباس می آوردند.

ساحل بندرعباس در اغلب روزها شاهد زنان نحیفی بود که تمام توان خود را برای حمل کارتن های سیگار می گذاشتند و یک تنه چندین بسته را به دوش می کشیدند؛ عده ای دیگر نیز با پوشیدن کابشن های بزرگ مردانه بوکس های سیگار را در آستر تن پوششان جاساز می کردند تا با رساندن بار به مقصد و گرفتن اندکی دستمزد نانی در سفره فرزندانشان بگذارند.

در این میان بخت و اقبال با کسانی یار بود که بارهایش توسط گارد دریایی توقیف و یا در حین حمل بار محموله خیس نمی شد والا باید خسارت نیز پرداخت می کرد.

در سال های اخیر تجارت سیگار قاچاق رنگ دیگری گرفته و به پشتوانه ورود نیروهای مرزبانی و کنترل هرچه بیشتر دریا همچنین حمایت سازمان های بهزیستی و کمیته امداد از خانواده های بی سرپرست، زنان سرپرست خانوار پا به این عرصه خانمان سوز نمی گذارند و قاچاق سیگار به اشکال دیگر دنبال می شود.

بسیاری از زنانی که در حمل سیگار فعالیت داشتند معتقدند که آتش سیگار زندگیشان را نابود کرد چرا که زمانی منازلشان به جاساز سیگار تبدیل می شد چشم و دل کودکان از این دخانی پر بود تا اینکه سیگار را در دست کودکانشان جاخوش کرده است.

مادرانی که تاکنون رنج سختی و ملالت روزگار دیده اند معتقدند به خاطر به آتش کشیده شدن صدها زندگی باید نابودی زندگی فرزند و سوخته شدن در آتشی که هیزم آن از فقر بود را نظاره گر باشند.

اکنون بعداز سالیان سال که خبر کشف سیگار رسانه ای می شود ذهن مادرانی که روزگار چترباز سیگار بوده و به امید کسب اندکی پول خانه شان را به جاساز سیگار مبدل کرده بودند اکنون شعله های فریبای این دخان را در زندگیشان می جویند.

قاچاق سیگار نوستالژی دردآور کوچه پس کوچه های محلات محروم نشین بندرعباس است که این مهمان ناخوانده اکنون صاحب خانه شده و در چهاردیواری های نمور خانه جا خوش کرده است.